پیشتازی «خودروهای ناایمن» در جادههای ایران؛ هر ساعت «نزدیک به دو نفر» در تصادفات میمیرند
رئیس پلیس راهور ناجا گفته «هر ساعت بر اثر تصادفات جادهای ایران، نزدیک به دو نفر کشته میشوند» و این در حالی است که به گفته مقامات راهنمایی و رانندگی در بسیاری از این حوادث مرگبار، سیستمهای ایمنی خودروها ناقص هستند و یا کارایی لازم را ندارند.
سردار سید کمال هادیانفر در رزمایش توان و تحرک عملیاتی پلیس راهور اعلام کرد: «۳۲ درصد از فوتیهای تصادفات رانندگی مربوط به سرنشینان وسایل نقلیه است که از کمربند ایمنی استفاده نکردهاند، ۲۵ درصد رانندگان هستند که عامل مرگ خود و دیگران میشوند، موتور سیکلتسواران با ۲۴ درصد و عابران هم با ۱۹ درصد از دیگر فوتیهای تصادفات هستند.»
حوادث مرگبار جادهای ایران گاه به دفعات در یک محور مشخص روی میدهد و اهالی یا رانندگان گاه نام «جاده مرگ» را برای چنین مسیرهایی انتخاب میکنند؛ بیآن که از سوی نهادهای رسیدگی صورت گیرد تا از تکرار موارد مشابه جلوگیری شود.
خوزستان از جمله استانهای دارای «جاده مرگ» و پر حادثه است. مدیرعامل جمعیت هلال احمر خوزستان گفته «خوزستان در کشور دارای دومین رتبه مرگ و میر ناشی از تصادفات جادهای است و در ده ماه ابتدای سال، ۵۱۰ کشته در سوانح جادهای استان داشتهایم که افزایش ۱۷ درصدی نسبت به سال گذشته دارد.»
دو روز پیش، ۲۰ دی ۱۴۰۰ ساعت ۷:۴۰ در کیلومتر ۱۰ محور بهبهان – اهواز تصادف مرگباری رخ داد. سرهنگ رضا دولتشاهی، رئیس پلیس راه خوزستان در توضیح آن گفت: «۴۹ خودرو با هم تصادف کردند و سه دستگاه خودرو دچار حریق شدند که در یکی از این خودروها یک خانواده سه نفره و یکی از سرنشینان خودرویی دیگر در صحنه فوت کردند.»
رئیس پلیس راهور ناجا نیز در ارتباط با حادثه اخیر بهبهان گفته است: «در همین حادثه بهبهان که بسیار دلخراش بود، ایربگ هیچ خودروی باز نشد. چرا ارابه مرگ تولید میکنیم؟ چرا استانداردها کنترل نمیشود؟ چرا وزارت صمت کنترل نمیکند؟ حتماً باید خودروسازها در این حادثه به مراجع قضائی معرفی شوند. اینکه بگوییم رانندگان در حادثه بهبهان دقت نداشتهاند درست است اما سازمانهای مربوط چه نقشی داشتند؟»
به رغم آن که آمار اعلامی مرگ و میر جادهای در ایران که سالانه ۱۷ هزار نفر از سوی سازمان پزشکی قانونی اعلام شده، میزان بسیار بالایی است اما چندی پیش سرهنگ سید هادی هاشمی، رئیس اسبق پلیس راه نیروی انتظامی گفته بود «در آمارهای ترافیکی با تقسیمبندی تلفات رانندگی به حوادث ترافیکی نوع یک و دو و بندهای جدید، سعی کردهاند بسیاری از مرگها را جزو تلفات رانندگی حساب نکنند تا بلکه آمار پایین بیاید، ولی این اتفاق هم رخ نداد.»