وعده‌های آموزشی مغایر با واقعیت‌های معیشتی؛ مردم ایران در تنگنا، اولویت‌های حکومت در بیرون
وعده‌های آموزشی توسط عوامل نظام، مغایر با واقعیت‌های معیشتی است که مردم ایران با آن دست و پنجه نرم می‌کنند.
«مسعود پزشکیان» رییس‌جمهور ایران، در افتتاحیه سی‌وهشتمین نشست سراسری مدیران آموزش‌وپرورش، بار دیگر به اهمیت معلمان و مدارس اشاره کرده و گفت: «هیچ جایی مهم‌تر از معلم، مدرسه، پیش‌دبستانی و دبستانی وجود ندارد که آینده کشور را بسازد. با شعار دادن نمی‌شود مملکت را درست کرد و با ادعا کردن نمی‌شود جامعه را اصلاح کرد. با زور هم نمی‌شود تغییر رفتار ایجاد کرد ،تغییر رفتار دلی است و باید از وجود سرچشمه بگیرد.»
پزشکیان با تاکید بر نقشی که معلمان در شکل‌دهی به باورها دارند افزود: «وقتی تغییری در دل جای گرفت، به این سادگی از دل بیرون نمی‌آید. انسان حاضر است به‌خاطر باورش زندگی و جان خود را بدهد تا به هدفی که باور دارد برسد. این باورها را شما معلمان در دل‌ها می‌کارید و شما هستید که به این نگاه‌ها شکل می‌دهید.»
وی در سخنان خود ضمن اشاره به نارضایتی خانواده‌ها از وضعیت آموزش افزود: «چرا بچه‌ها در بسیاری از نقاط کشور در مدارس دولتی راضی نیستند؟ پدر و مادرها ناراضی‌اند و بچه‌ها آموزش خوبی نمی‌بینند. این درد برای انسان قابل هضم نیست. چرا نمی‌توانیم آن را حل کنیم؟»
پزشکیان همچنین تاکید کرد: «ما باید فراتر از این مسائل را حل کنیم. باید در وجود انسان باشد تا برای آن راه پیدا کند. اگر اراده کنیم، همه‌چیز را می‌توانیم حل کنیم. وقتی درد داریم خوابمان نمی‌برد و دنبال درمان می‌گردیم.»
در حالیکه رئیس دولت چهاردهم از دغدغه‌های آموزشی و عدالت در مدارس سخن می‌گوید، مردم هر روز بیشتر با گرانی، فقر و بحران معیشتی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. بسیاری از مدارس کشور هنوز با کمبود معلم، تجهیزات آموزشی ابتدایی و حتی فضای استاندارد روبه‌رو هستند. پرسش جدی جامعه این است که اگر آینده کشور از مدرسه و معلم می‌گذرد، چرا بودجه‌های کلان به جای رفع مشکلات داخلی، صرف حمایت از گروه‌های نیابتی و پروژه‌های سیاسی در لبنان، فلسطین و دیگر کشورها می‌شود؟
این تناقض آشکار، خشم و ناامیدی مردم را عمیق‌تر کرده است. معلمانی که ماه‌ها حقوق معوقه دارند و خانواده‌هایی که توان ثبت‌نام فرزندانشان در مدرسه مناسب را ندارند، هر روز شاهدند که دولت در جای دیگری سخاوتمندانه خرج می‌کند.
با وجود تمام شعارها، جامعه ایران همچنان انتظار دارد که حاکمان به جای صرف هزینه در خارج از مرزها، مشکلات ریشه‌ای معلمان، مدارس و معیشت خانواده‌ها را در اولویت قرار دهند. آینده‌ای که رییس‌جمهور از آن سخن می‌گوید، بدون عدالت آموزشی و رفاه حداقلی مردم، تحقق نخواهد یافت.
