سکوت جهانی در برابر فاجعه، لزوم مداخله فوری در «الفاشر»
سازمان همبستگی جهانی مسیحیان (CSW)، در واکنش به جنایات وحشتناک در الفاشر، خواستار مداخله فوری جامعه بین‌المللی در این شهر سودان شد.
گزارش‌های اخیر از وضعیت وحشتناک شهر الفاشر مرکز استان دارفور شمالی در سودان، نشان‌دهنده بحرانی عمیق است که نه تنها مردم محلی، بلکه آبروی وجدان جهانی را زیر سوال برده است.
براساس اعلام سازمان همبستگی جهانی مسیحیان (CSW)، این سازمان در واکنش به «گزارش‌های تکان‌دهنده‌ای مبنی بر جنایات وحشتناک، اعدامهای خودسرانه و کشتار جمعی غیرنظامیان در شهر الفاشر» خواستار مداخله فوری جامعه بین‌المللی شده است. آن‌گونه که CSW می‌نویسد، پس از آنکه نیروهای پشتیبانی سریع RSF (گروه شبه‌نظامی قدرتمندی که متهم به ارتکاب گسترده‌ای از خشونت‌ها است)مدعی تسلط کامل بر شهر شدند، شرایط برای غیرنظامیان به طرز هشداردهنده‌ای وخیم شده است.
ژنرال «عبدالفتاح البرهان» فرمانده نیروهای مسلح سودان، عقب‌نشینی نیروهای دولتی از الفاشر را تایید کرده است. پس از این عقب‌نشینی، ارتباطات قطع شده و گزارش‌ها و تصاویر منتشر شده نشان‌دهنده وقوع اعدامهای خودسرانه، گورهای دسته‌جمعی و هدف قرار گرفتن زنان و دختران توسط نیروهای RSF هستند.
هشدار CSW نیز صریح است، «مروین توماس» رئیس و بنیان‌گذار این سازمان، تصاویر منتشر شده از شهر را «دهشتناک» توصیف کرده و درباره این وضعیت می‌گوید که نیروهای RSF با مصونیت کامل از مجازات عمل می‌کنند.
این وضعیت در بستر جنگی گسترده میان نیروهای دولتی سودان و نیروهای مسلح سودان رخ می‌دهد؛ جنگی که بیش از دو سال طول کشیده است و غیرنظامیان بیشترین قربانی آن بوده‌اند. سازمان همبستگی جهانی مسیحیان گزارش می‌دهد که در جریان این درگیری‌ها، غیرنظامیان با فجایعی چون بمباران مناطق مسکونی، حمله به بیمارستان‌ها، ازدست‌دادن ارتباطات و آواره‌سازی گسترده مواجه شده‌اند.
برای مثال، در مناطق مشابه «دارفور»، RSF به استفاده گسترده از خشونت جنسی علیه زنان و دختران، اعدامهای هدفمند و قتل عام‌های قومی متهم شده است.
بر اساس گزارش CSW در تاریخ ۲۸ اکتبر ۲۰۲۵، پس از اعلام RSF مبنی بر تصرف الفاشر، «تصاویر نیروهای RSF که غیرنظامیان را تحقیر، شکنجه یا می‌کشند، به عنوان بخشی از خشونت بی‌رحمانه که غیرنظامیان در الفاشر طی ۱۸ ماه تحمل کرده‌اند منتشر شده‌اند.
همچنین منابع تخصصی بین‌المللی تاکید کرده‌اند که RSF با اعمال حصار، قطع آب و کمک‌های بشردوستانه، شرایط محاصره را تشدید کرده است که این امر خطر وقوع نسل‌کشی یا پاک‌سازی قومی را عمیق‌تر میکند.
از منظر حقوق بشری، وضعیت الفاشر نمونه‌ای از آن است که نهادهای بین‌المللی همچون سازمان جهانی بهداشت (WHO) و کمیسیون حقوق بشر آفریقا (ACHPR) را واداشته‌اند تا به صورت ویژه دخالت کنند.
برای جامعه‌ای که بر اساس آموزه‌های مسیحی به ارزش‌های کرامت انسانی، حمایت از مستضعفان و شایستگی عدالت معتقد است، واقعیت‌های الفاشر فریادی است برای وجدان جهانی. سازمان همبستگی جهانی مسیحیان (CSW) با زبان صریح هشدار داد که این همان صدایی است که وقتی سکوت یا تاخیر غالب است، باید شنیده شود: «نیروهای RSF با مصونیت کامل از مجازات عمل می‌کنند.»
دعوت از جوامع مسیحی و کلیساها برای همدردی، برای مشارکت در صدای فریاد مظلومان شدن و برای کمک به حرکت‌های بشردوستانه و عدالت‌محور، امروز ضروری‌تر از هر زمان دیگری است.
