انتقال «تیمور حسینی» به زندان قزل‌حصار ، ادامه تشدید فشار بر شهروندان مسیحی
انتقال «تیمور حسینی» شهروند مسیحی به زندان قزل‌حصار، نشان دهنده آن است که پرونده‌سازی‌های امنیتی و صدور احکام بحث‌برانگیز، برای شهروندان مسیحی همچنان ادامه دارد.
تیمور (کوروش) حسینی، شهروند مسیحی افغان که بیش از دو دهه در ایران زندگی و کار کرده است، بار دیگر در مرکز توجه فعالان حقوق اقلیت‌های دینی قرار گرفت. گزارش‌های منتشر شده حاکی از آن است که وی روز یکشنبه ۲۵ آبان ۱۴۰۴ برای آغاز دوران حبس تعزیری خود به زندان قزل‌حصار کرج منتقل شد؛ انتقالی که بار دیگر پرسش‌های جدی درباره برخورد دستگاه‌های امنیتی و قضایی با شهروندانی که ایمان مسیحی خود را آشکار می‌کنند، برانگیخته است.
به گزارش منابع آگاه، این شهروند ۵۲ ساله در جریان یورش شبانه ماموران امنیتی در ۲۰ آذر ۱۴۰۲ بازداشت شد، مماورانی که طبق روایت یک منبع مطلع، ساعت ۱۰ شب با هجوم به منزل او، ضمن بازداشت وی، تعدادی جزوه مرتبط با آموزه‌های مسیحیت را نیز ضبط کردند. این دست از یورش‌های ناگهانی که بدون شفافیت درباره دلایل و مستندات امنیتی صورت می‌گیرد، سال‌هاست به رویه‌ای نگران‌کننده تبدیل شده و بارها مورد انتقاد نهادهای حقوق بشری قرار گرفته است.
حسینی که همواره به عنوان یک شهروند قانون‌مدار شناخته شده و سال‌ها در حرفه کفاشی کار کرده، پس از بیش از دو ماه بازداشت، در ۳۰ بهمن ۱۴۰۲ با تودیع وثیقه سنگین دو میلیارد تومانی به طور موقت آزاد شد. مبلغی که خود نشان‌دهنده شدت پرونده‌سازی امنیتی علیه افرادی است که تنها به دلیل باور دینی‌شان تحت فشار قرار می‌گیرند.
در ۲۲ اسفند ۱۴۰۲، دستگاه قضایی علیه حسینی و سه شهروند مسیحی دیگر (زهرا (هانا) غلامی، حسین (دانیال) محمدی و سیروس خسروی) کیفرخواستی با اتهامات سنگین «عضویت در دسته یا جمعیتی با هدف برهم‌زدن امنیت کشور» و «تشکیل کلیسای خانگی» صادر کرد. بر اساس اطلاعات موجود، هیچ مدرکی دال بر اقدام خشونت‌آمیز، سازمان‌یافته یا ضد امنیتی ارائه نشده است، موضوعی که بارها درباره پرونده‌های مشابه نیز گزارش و باعث شده تحلیلگران، این اتهامات را بیشتر سیاسی و عقیدتی بدانند تا امنیتی.
جلسه رسیدگی در ۱۲ تیر ۱۴۰۳ در شعبه دوم دادگاه انقلاب شهریار برگزار شد و قاضی بهرام پناهی، با استناد به ماده ۴۹۸ قانون مجازات اسلامی، هر سه متهم را به دو سال حبس تعزیری و متهم چهارم را به یک سال حبس محکوم کرد. با وجود اعتراض محکومان، رای صادره در اول دی همان سال در شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر تهران عینا تایید شد؛ روندی که از منظر حقوقی، بار دیگر پرسش‌هایی را درباره استقلال قوه قضاییه در پرونده‌های عقیدتی ایجاد می‌کند.
در ۸ اسفند ۱۴۰۳، درخواست اعاده دادرسی این شهروندان در دیوان عالی کشور ثبت شد، اما دیوان بدون ارائه توضیح عمومی، درخواست را رد کرد. این رد درخواست، آخرین امکان حقوقی متهمان برای جلوگیری از اجرای حکم را از میان برد.
تیمور حسینی، پدر سه فرزند و فردی شاغل و شناخته‌شده در جامعه محل سکونتش، اکنون در حالی روانه زندان قزل‌حصار شده که نگرانی از بابت وضعیت خانواده‌اش و شرایط نگهداری‌اش در زندانی که سابقه طولانی در نقض حقوق بشر دارد، افزایش یافته است.
این پرسش اساسی همچنان پابرجاست: «چرا در حالی که فعالیت‌های دینی مسالمت‌آمیز در قوانین ایران جرم‌انگاری نشده‌اند، شهروندانی که به مسیحیت گرایش پیدا کرده‌اند، همچنان با اتهامات امنیتی، کیفرخواست‌های سنگین و محکومیت‌های غیرمتناسب روبه‌رو می‌شوند؟»
رویداد اخیر نشان می‌دهد که برخوردهای امنیتی با شهروندان مسیحی نه تنها کاهش نیافته، بلکه با اتکا به قوانین مبهم و تفاسیر گسترده، شکل پیچیده‌تر و سازمان‌یافته‌تری نیز یافته است.
