فشار حداکثری دولت ترامپ برای مقابله با برنامه هسته‌ای ایران
«اکونومیست» تحلیلی درباره فشار حداکثری دولت دونالد ترامپ برای مقابله با برنامه هسته‌ای ایران ارائه داد.
نشریه بریتانیایی «اکونومیست» در روز جاری پنج‌شنبه ۳۰ ژانویه، تحلیلی در ابعاد سیاست فشار حداکثری دولت ترامپ برای مقابله با برنامه هسته‌ای ایران ارائه داد. اکونومیست در این باره نوشت: «ایران در داخل و خارج کشور دچار مشکل شده است. در فاصله کمتر از یک سال، این کشور یک رئیس جمهور، سه متحد (رهبران سوریه، حماس و حزب‌الله)، چندین سایت تولید موشک و تمام بهترین سیستم‌های دفاع هوایی خود را از دست داده است. این کشور دارای یک اقتصاد در حال احتضار، یک بحران رو به افزایش انرژی و مردمی ناراضی است. جای تعجب نیست که رژیم به یکی از معدود تیرهای باقی‌مانده در ترکش، یعنی برنامه هسته‌ای خود تکیه کند.»
این نشریه که اخیرا با «رافائل گروسی» مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گفت‌وگو کرده بود افزود: «جمهوری اسلامی بیش از هر زمان دیگری به بمب نزدیک شده است. ایران همچنین پس از خروج آمریکا در برجام که طی دوره نخست ریاست جمهوری دونالد ترامپ رقم خورد، ظرفیت و سطح غنی‌سازی اورانیوم را افزایش داده و اینک می‌تواند اورانیوم مورد نیاز برای ساخت پنج بمب اتمی را طی حدود یک هفته غنی کند. ایران همچنین برای ساخت کلاهک انفجاری بمب نیز بین ۱۲ تا ۱۸ ماه زمان نیاز دارد.»
نشریه اکونومیست، سئوالی را در رابطه با اینکه با این توان هسته‌ای چه باید کرد، مطرح نمود. این نشریه همچنین ضمن اشاره به اینکه برخی از سران اسرائیل تمایل دارند اقدام نظامی علیه تاسیسات هسته‌ای ایران و کاهش توان انتقام‌گیری حماس و حزب‌الله انجام دهند، نوشت: «تنها چیزی که اسرائیل به آن نیاز دارد این است که آمریکا بمب‌های سنگرشکن را در اختیار این کشور قرار دهد و در مواجهه با انتقام اجتناب‌ناپذیر ایران به آنها کمک کند.»
اکونومیست همچنین با طرح سئوال دیگری تحت این عنوان که چرا آمریکا با این اقدام، مسئله هسته‌ای ایران را یکبار برای همیشه حل نمی‌کند، نوشت: «حمله بسیار خطرناک خواهد بود. می‌تواند منطقه خاورمیانه را بر هم بریزد و آمریکا را سالها درگیر آرام کردن آن کند. حتی یک کارزار بمباران مداوم (تاسیسات هسته‌ای ایران) توسط آمریکا، نمی‌تواند دانش هسته‌ای ایران را از بین ببرد، اما در این میان فرصتی برای دیپلماسی وجود دارد که به نظر می‌رسد آقای ترامپ مشتاق آن است.»
این نشریه به قصد دونالد ترامپ برای فشار حداکثری علیه ایران و سخت‌گیری علیه قاچاق نفت ایران نیز اشاره کرد که رهبران جمهوری اسلامی را وادار به تن دادن به راهکار دیپلماسی می‌کند. اکونومیست درباره اعمال این تحریم‌ها افزود: «همزمان بریتانیا، فرانسه و آلمان نیز می‌توانند اعمال مجدد تحریم‌های سازمان ملل را علیه ایران از طریق فعال‌سازی مکانیسم ماشه کلید برنند، اقدامی که فشار را بر تهران افزایش می‌دهد. اگر قرار است رویکرد سخت‌گیرانه‌تر آقای ترامپ به ثمر برسد، باید هدفی منسجم داشته باشد. برخی از تندروها مایلند از فشار اقتصادی برای سرنگونی رژیم ایران استفاده کنند. این قابل درک است که حکومت ایران یک حکومت دینی در حال زوال است که بسیاری از مردم ایران از آن متنفرند و در عین حال با یک بحران جانشینی نیز رو به رو است. اما اگر به گوشه رینگ برده شود، ممکن است از میدان مبارزه بیرون بپرد. اما در حال حاضر، رهبران ایران تصمیم نگرفته‌اند که آخرین حکم را برای ساخت بمب صادر کنند. پس هدف آقای ترامپ باید حفظ وضع موجود باشد.»
اکونومیست پیش‌بینی کرد که ترامپ علاوه بر افزایش فشارها بر تهران، توافقی را پیشنهاد خواهد کرد که شامل رفع تحریم‌ها و حمایت از عادی‌سازی مداوم روابط با عربستان سعودی است، مشروط بر اینکه رژیم ایران دو اقدام عملی را انجام دهد.»
نشریه اکونومیست این اقدامات عملی را اینگونه بیان کرد: «اقدام اول محدود کردن جدی برنامه هسته‌ای ایران است و اقدام دوم این است که ایران برای همیشه از فعالیت‌های منطقه‌ای مشکل‌زا دست بردارد و به حمایت نظامی از حماس، حزب‌الله و حوثی‌های یمن پایان دهد.»
