صدور حکم بیش از ۲۵ سال حبس برای «مهران شاملوئی» و «عباس سوری» شهروندان مسیحی

«مهران شاملوئی» و «عباس سوری» شهروندان مسیحی، توسط دادگاه انقلاب در مجموع به ۲۵ سال حبس محکوم شدند.

هران شاملوئی ۴۳ ساله و عباس سوری شهروندان مسیحی و ساکن تهران هستند که به همراه نرگس نصری در ۱۱ آبان توسط ماموران وزارت اطلاعات به دلیل تشکیل کلیسای خانگی در تهران بازداشت و به بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شدند. آنها در ۱۱ آذر با تودیع وثیقه دو میلیارد تومانی برای هر کدام، از زندان اوین آزاد شدند.

جلسه بازپرسی آنها در دی ماه در شعبه ۲ بازپرسی دادسرای عمومی تهران برگزار شد و جلسه دادگاه رسیدگی به پرونده این دو نفر، در تاریخ ۲۵ بهمن ماه در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب برگزار شده بود.طبق حکمی که روز گذشته ۱۹ اسفند توسط قاضی «ایمان افشاری» ریاست شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به آنها ابلاغ شد، مهران شاملوئی و عباس سوری بابت اتهامات «فعالیت تبلیغی مغایر با شرع اسلام به لحاظ ارتباط با خارج از کشور به روش تاثیرگذار و عمق اعمال مجرمانه وسیع (با یک درجه افزایش) و عضویت در جمعیت‌های معارض کشور، در مجموع به ۲۵ سال و هشت ماه حبس، ۳۰ سال محرومیت از حقوق اجتماعی و پرداخت ۵۸۰ میلیون تومان جزای نقدی» محکوم شدند.

جزئیات احکام صادر شده علیه عباس سوری و مهران شاملوئی از این قرار است: «عباس سوری به اتهام فعالیت تبلیغی مغایر با شرع اسلام به ۱۰ سال حبس تعزیری، محرومیت از حقوق اجتماعی به مدت ۱۵ سال، ۳۳۰ میلیون تومان جزای نقدی و به اتهام عضویت در جمعیت‌های معارض کشور، به ۵ سال حبس محکوم شده است. وی همچنین بابت مجازات‌های تکمیلی به منع خروج از کشور، منع اقامت در استان تهران و استان‌های همجوار و منع عضویت در دستجات و گروه‌های اجتماعی به مدت دو سال محکوم شده است.

مهران شاملوئی نیز به اتهام فعالیت تبلیغی مغایر با شرع اسلام به ۸ سال حبس تعزیری، ۲۵۰ میلیون تومان جزای نقدی، محرومیت از حقوق اجتماعی به مدت ۱۵ سال و به اتهام عضویت در جمعیت‌های معارض کشور به ۲ سال و ۸ ماه حبس محکوم شده است.»

بازداشت شهروندان مسیحی، صدور احکام حبس طولانی مدت و جزای نقدی سنگین توسط حکومت جمهوری اسلامی در حالی‌ست که جمهوری اسلامی یکی از امضاءکنندگان ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی می‌باشد که طبق آن «هر کس حق آزادی فکر، وجدان و مذهب را دارد. این حق شامل آزادی داشتن یا قبول یک مذهب یا معتقدات به انتخاب خود، همچنین آزادی ابراز مذهب یا معتقدات خود، خواه به طور فردی یا جمعی، خواه به طور علنی یا در خفا در عبادات و اجرای آداب و اعمال و تعلیمات مذهبی می‌باشد.»