بازداشت «آفرین مهاجر» و پروندهسازی علیه وی که حتی توان زنده ماندن ندارد

بازداشت «آفرین مهاجر» نشانه دیگریست از اینکه جمهوری اسلامی در پروندهسازی، هیچگونه رحمی به سالمندان بیمار و یا مخالفان ندارد.
در تازهترین نمونه از رفتار بیرحمانه حکومت جمهوری اسلامی ایران با شهروندان دوتابعیتی و منتقدان سیاسی، «آفرین مهاجر» شهروند ایرانی-آمریکایی ۷۰ ساله، در بازگشت از ایران به کشور آمریکا، توسط نیروهای امنیتی در فرودگاه امام خمینی بازداشت شد، آن هم بدون اطلاعرسانی، شفافیت یا احترام حداقلی به حقوق انسانی.
این رفتار بار دیگر نشان داد که جمهوری اسلامی نهتنها نسبت به مخالفان سیاسی، بلکه نسبت به اقلیتهای مذهبی از جمله مسیحیان، بهائیان، یارسانها و حتی سالمندان بیمار نیز هیچگونه ملاحظهای ندارد.
«رضا ضرابی» فعال سیاسی و پسر آفرین مهاجر، طی گفتوگویی در روز گذشته ۱۹نوامبر برابر با ۲۸ آبان با رادیو فردا، توضیح داد که مادرش توسط سازمان اطلاعات سپاه بازداشت شده و این اقدام را «ربودن» توصیف کرد. وی میگوید خانوادهاش ۴۳ روز هیچ خبری از وضعیت مادر نداشتند و حتی برخی افراد، آنها را به «مظلومنمایی» متهم میکردند؛ در حالی که مادر او در سکوت و بیخبری کامل در بند ۲۰۹ زنان زندان اوین نگهداری میشد.
آفرین مهاجر بیش از سه دهه مقیم آمریکا بوده و به گفته پسرش، به سرطان و تومور مغزی بسیار خطرناک مبتلاست؛ بیماریای که حتی در بهترین بیمارستانهای آمریکا نیز درمانش دشوار و داروهایش خاص است. پزشکان پیش از بازداشت، به آفرین گفته بودند که «زمان زیادی برای زنده ماندن ندارد»، با وجود این شرایط، جمهوری اسلامی او را بدون مراقبت پزشکی کافی و بدون دسترسی به داروهای ضروری در بازداشت نگه داشته است.
برای ناظران مسیحی و فعالان حقوق بشر، این رفتار یادآور دهها مورد مشابه است که در آن زندانیان مسیحی، سالمندان بیمار، یا حتی جوانان زیر ۱۸ سال، تحت فشار و شکنجه قرار گرفتهاند؛ گویا مرزهای اخلاقی و انسانی برای دستگاه امنیتی ایران مدتهاست از میان رفته است.
بر اساس گفتههای ضرابی، اتهامات مطرحشده علیه مادرش شامل «ایجاد گروه معاند»، «عضویت در گروه معاند»، «تبلیغ علیه نظام»، «توهین به رهبری» و «توهین به مقدسات» است، همان فهرست کلیشهای و آمادهای که سالهاست علیه مخالفان، شهروندان مسیحی، روزنامهنگاران و حتی کاربران فضای مجازی استفاده میشود.
ضرابی تاکید میکند مادرش هیچ فعالیت سیاسی نداشته و صرفا به دلیل حضور در کنار او هدف قرار گرفته است؛ فشاری که به گفته او به شکنجه و تهدید نیز رسیده تا وی شورای براندازی را تعطیل کند. اما او تصریح کرده که «این شورا را نخواهد بست.»
برای جامعه مسیحی، این پرونده یادآور دهها نمونه دیگر است: «بازداشت کشیشان خانگی، سرکوب شهروندان مسیحی، صدور احکام سنگین برای مراسمهای عبادی و ایجاد فضای ترس دائمی برای هرکس که خارج از چارچوب ایدیولوژیک حکومت نفس بکشد، برای فعالان سیاسی، مخالفان نظام، فعالان شبکههای اجتماعی و …»
اکنون نیز بازداشت یک زن ۷۰ ساله مبتلا به سرطان، نشان میدهد سیاست سرکوب در ایران نه سن میشناسد، نه بیماری، نه باور دینی و نه حتی حقوق اولیه انسانی. ضرابی میگوید احتمال میدهد حکومت از مادرش بهعنوان ابزار فشار علیه آمریکا استفاده کند؛ همان رویکردی که بارها در دهههای اخیر نسبت به دوتابعیتیها انجام شده است.
وی همچنین اشاره میکند که با وجود هشدارهای دولت آمریکا درباره سفر شهروندان دو تابعیتی به ایران، مادرش برای امور شخصی و پس از درگذشت پدرش راهی ایران شده بود. در حالی که او اکنون با احتمال محاکمه و صدور حکم روبهروست، وزارت خارجه آمریکا تنها دریافت نامه ضرابی را تایید کرده، اما هنوز اقدامی اعلام نشده است.




