حجاب بهانهای برای سرکوبِ هدف، توسط حکومتی که آزادی مردم را گروگان گرفته

در تازهترین سناریوی امنیتی، فایل صوتی منتسب به وزارت اطلاعات نشان میدهد چگونه حجاب به ابزار کنترل و فشار بر زنان، اقلیتها و شهروندان تبدیل شده است.
در حالی که ایران با بحرانهای اقتصادی، فساد ساختاری، مهاجرت بیسابقه نخبگان، بیثباتی اجتماعی و فشارهای سیاسی روبهروست، تازهترین جنجال رسانهای کشور نه درباره تورم است و نه بحران معیشت، بلکه درباره «حجاب» است؛ موضوعی که دوباره به سوخت اصلی دستگاه سرکوب تبدیل شده است، در حالی که مسئولان و خانوادههایشان بیرون از هر نظارتی و در آرامش کامل زندگی میکنند.
انتشار یک فایل صوتی ۱۱ دقیقهای که ادعا میکند شامل «گزارش وزارت اطلاعات به رهبری» درباره وضعیت حجاب است، موجی از واکنشها را ایجاد کرد. گوینده ناشناس با لحنی کاملا اصولگرایانه، مجموعهای از ادعاها را مطرح میکند که هیچ منبع رسمی تاییدشان نکرده؛ اما محتوای آن دقیقا همان چیزی است که طی سالهای اخیر در خیابانها اجرا شده: کنترل زنان، تهدید شهروندان و اجرای طرحهای امنیتی تحت عنوان «حفظ عفاف.»
در این فایل صوتی، گوینده میگوید: «بعد از جنگ ۱۲ روزه، عملیات وسیعی توسط دشمن با برنامهریزی سنگین در سراسر کشور در حال وقوع است؛ برگزاری جلسات با فساد علنی از رقص و مشروبات و انتشار سریع رسانهای. آقای خطیب گزارش این وضعیت را به رهبری دادند و رهبری، این گزارش را تکاندهنده خواندند و ۵ محور را مطرح کردند.»
طبق ادعای وی، علی خامنهای پنج دستور مشخص داده که شامل این موارد است: «یک: این گزارش دردناک را به رئیسجمهور بدهید تا کامل مطالعه کنند. دو: وزارت اطلاعات با عوامل این موارد برخورد شدید انجام دهد.
سه: جلسات گفتوگو بین بچههای انقلابی در موضوع حجاب و عفاف حتما انجام شود. چهار: جریانات فرهنگی، تبلیغی و مساجد وارد مقابله جدی شوند؛ اینجا حرکت، حرکتی مقابلهای است. پنج: همه مجموعههای فکری و تبلیغی باید با این منکر بزرگ مقابله کنند.»
در بخش دیگری از فایل صوتی، گوینده از جلسهای در دفتر رهبری میگوید: «دفتر آقا، مسئولان ذیربط را جمع کردند و نوشته آقا را قرائت کردند. اگر میبینید آقای محسنیاژهای دو سخنرانی جدا درباره حمایت از آمرانبهمعروف کرده، ناشی از همین است.»
سپس به موضوع دخالت دولت اشاره کرده و افزود: «پزشکیان نیز در کابینه گزارش را مطرح میکند و میگوید کسی نباید کوتاه بیاید و ما وارد عملیات خواهیم شد. سه نفر مخالفت کردند: ربیعی، بهروز آذر و الیاس حضرتی. پزشکیان با هر سه برخورد تند میکند. آقای خطیب هم میگوید نیروهایمان را به خط کردیم. آنچه امروز روی میز نظام است این طرح است. لایحه حجاب، ۱۱ ماده عملیاتی دارد و قرار این است که رسما اعلام نکنند که این قانون در حال اجرا است، اما بند بند آن انجام شود؛ از بحث پیامک و ارائه خدمات به مکشفهها و غیره.»
همچنین درباره اجرای طرح پیامکها به افرادی به اصطلاح بیحجاب یا بدحجاب گفت: «پیامکها اول در اصفهان اجرا شد. نتیجه فوقالعاده گرفتیم و حالا قرار است در ۱۱ استان اجرا شود. شروع کار با مکشفههاست. پیامک دوم به کمتر از ۲۵ درصدشان ارسال شده که عمده آنها زنهای مطلقه و دختران خانوادههای طلاقاند. پیامک سوم بسمالله و سلام ندارد و امنیتی است. این پیامک برای اراذل و اوباش اجیرشده یا وابسته به مجاهدین خلق است.»
در پایان هم به موضوعی کاملا سیاسی پرداخته و میافزاید: «جریان لیبرال، پروژه عبور از پزشکیان را مطرح میکند؛ بهانهشان ناکارآمدی است اما ظاهر قضیه است.»
فاش شدن این فایل صوتی، حاکی از آن است که حکومت بحران واقعی را رها کرده و به «کنترل مردم» چسبیده است. این روایتها، درست یا غلط ، یک چیز را آشکار میکند: «در ایران، آزادی مردم مهمترین قربانی سیاست است.»
حکومتی که سالهاست از پاسخگویی درباره فساد، فقر، بیکاری، مهاجرت جوانان، تبعیض مذهبی، سرکوب اقلیتها و بحران مشروعیت طفره میرود، اکنون دوباره حجاب را به ابزاری سیاسی تبدیل کرده است؛ ابزاری که به برخی گروهها اجازه «مداخله در زندگی مردم» را میدهد.
در مقابل، خانواده مسئولان (همانها که از «عفاف» سخن میگویند) در خارج از کشور یا مناطق خاص ایران،
بدون حجاب، بدون محدودیت و بدون ترس زندگی میکنند. آنها نه پیامک میگیرند، نه ممنوعالخدمت میشوند، نه زیر دوربینهای امنیتی قرار میگیرند. این دوگانگی آشکار، سالهاست اعتماد عمومی را فرسوده کرده است.
برای جامعه مسیحیان ایرانی، خصوصا شهروندانی که ایمان خود را آزادانه انتخاب کردهاند، این سیاستها معنای آشنایی دارد: «کنترل پوشش بدن، مقدمهای برای کنترل باور است.»
وقتی حکومت تصمیم میگیرد چه بپوشی، طبیعی است که تصمیم میگیرد چه بخوانی، به چه ایمان داشته باشی و در چه جمعی حضور پیدا کنی. معیار یکسان است: «شما حق انتخاب ندارید.» و این پیام کاملا ضد مسیحیت، ضد روح انجیل و ضد آزادی وجدان است.
ایران امروز بیش از هر زمان دیگری نه نیاز به گشت ارشاد دارد، نه پیامک تهدید، نه طرح امنیتی، آنچه این کشور بدان نیاز دارد: آزادی پوشش، آزادی دین و عقیده، احترام به کرامت انسان و پاسخگویی مسئولان میباشد. حجاب تنها بهانهای برای سرکوبِ هدف است.




