بازجویی مجدد «لاله ساعتی» شهروند مسیحی و تهدید مادر وی
«لاله ساعتی» شهروند مسیحی محبوس در زندان اوین بار دیگر مورد بازجویی قرار گرفت و مادر وی نیز به دلیل اطلاعرسانی، مورد تهدید قرار گرفت.
بنا بر گزارش سایت حقوق بشر در ایران، لاله ساعتی ۸ روز پیش به بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات منتقل و برای مدتی از سوی بازجویان درباره انتشار اخبار وی از سوی رسانهها و ارتباط وی با متهم دیگر پرونده از طریق مادر وی و اینکه از چه طریق اخبار لاله ساعتی در رسانهها منتشر شده، تحت بازجویی قرار گرفت.
لاله ساعتی در روز ۲۴ بهمن سال گذشته با حمله ماموران امنیتی به منزل پدرش در تهران بازداشت شد و در تاریخ ۲۶ اسفند ماه توسط قاضی ایمان افشاری رئیس شعبه ۲۶دادگاه انقلاب تهران، از بابت اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» که به سبب فعالیتهای دینی لاله مرتبط با حضور وی در کلیساهای خانگی پس از بازگشت به ایران و محتوای گوشی تلفن همراهش از قبیل (برگه و فیلم غسل تعمید وی در مالزی) و تصاویری از فعالیتهای دیگر او در کلیسایی در مالزی بود، محاکمه شد و در نهایت روز ۶ فروردین سال جاری به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی از طریق ارتباط با سازمانهای مسیحی صهیونیستی» به دو سال زندان و دو سال ممنوعیت خروج از کشور محکوم شد.
به نقل از سازمان حقوق بشر در ایران، مادر لاله ساعتی پیشتر نیز مبنی بر اینکه در صورت تائید انتشار اخبار مربوط به دخترش برای سایتهای معاند، برای وی نیز پرونده قضایی تشکیل خواهد شد، مورد تهدید قرار گرفته بود.
لازم به ذکر است که خانم ساعتی با اعمال تبصره ماده ۴۸ آئین دادرسی کیفری توسط قوه قضائیه، از حق انتخاب وکیل محروم شده بود و محاکمه وی با حضور وکیل تسخیری صورت گرفت. همچنین طبق گزارشات منتشر شده، وی از دسترسی به امکانات درمانی و انجام معاینههای تخصصی محروم مانده که باعث تشدید نگرانی وی در خصوص وضعیت سلامتیاش شده است.
سازمان عفو بینالملل نیز در گزارش خود درباره نقض حقوق شهروندان مسیحی نوشته است: «حکومت جمهوری اسلامی بسیاری از زندانیان را از دسترسی به امکانات بهداشتی مورد نیاز محروم کرده است.» سازمان ماده ۱۸ نیز بارها در مورد عدم دسترسی مسیحیان زندانی از امکانات پزشکی از جمله «مینا خواجوی» خبر داده است.
علاوه بر آن بسیاری از اعضای خانواده شهروندان مسیحی که هیچ ارتباطی با کلیساهای خانگی یا ایمان مسیحی ندارند، بارها به وزارت اطلاعات احضار شده و مورد تهدید و بازجویی قرار گرفتهاند و این فشارها بر اعضای خانوادههای مسیحی، به عنوان یک ابزار برای تسلیم و فشار بر شهروندان مسیحی مورد استفاده قرار میگیرد.