رهایی یک خانواده ده نفره مسیحی از اسارت در کوره آجرپزی

یک خانواده ده نفره مسیحی پس از ده سال اسارت در کوره آجرپزی در پاکستان، رهایی یافتند.
یک خانواده مسیحی که به مدت ده سال مجبور به کار در کوره آجرپزی در پاکستان بودند، سرانجام با مداخله قضایی از این استثمار آزاد شدند. مالکیت این کوره آجرپزی متعلق به یک فرد مسلمان به نام «جهانگیر بیگ» است.
«مشتاق گیل» بنیانگذار موسسه خیریه LEAD Ministries در پاکستان، درباره نجات این خانواده ده نفره گفت: «این خانواده در کوره آجرپزی در منطقه «فول نگر» ناحیه کَسور پنجاب به دلیل بدهیهای پرداخت نشده اجدادی، سالها مجبور به کار اجباری در این کوره بودند که با حمایت دادگاه، از بند بدهیهای چندنسله رها شدند.» وی همچنین هشدار داد: «جهانگیر بیگ مالک کوره آجرپزی، علیرغم اقدام قضایی همچنان با تهدیدهای خود فضای رعبآوری برای این خانواده ایجاد کرده است.»
پدر این خانواده به نام «آصف مسیح» به همراه همسرش «ساجدی بجبی» و فرزندانشان، با وجود آزادی از این اسارت مدرن همچنان نگران امنیت خود هستند.
کشیش «عمران امانت» یکی از مسئولان موسسه مذکور نیز از دستاندرکاران این عملیات تشکر کرده و ضمن تاکید بر ضرورت مقابله با کار اجباری یا همان بردهداری مدرن گفت: «ما خواستار اقدامات قاطعانهتر علیه کارفرمایان سودجویی هستیم که در صنایعی مانند آجرپزی به استثمار انسانها ادامه میدهند.»
چالش سیستماتیک کار اجباری و یا همان بردهداری مدرن در پاکستان، معضلیست که از گذشته بوده و همچنان نیز ادامه دارد که در آن نسلهای متوالی یک خانواده به بهانه بدهیهای موروثی، به کار اجباری گمارده میشوند. مشتاق گیل نیز ضمن ابراز نگرانی نسبت به این چالش سیستماتیک اظهار کرد: «جامعه مسیحیان که تنها درصد اندکی از جمعیت پاکستان را تشکیل میدهند، قربانیان اصلی این سیستم استثماری هستند.»
جامعه مسیحی در پاکستان در فقر به سر میبرند که این مسئله باعث سوءاستفاده سیستماتیک کارفرمایان شده و آنها را گرفتار بردهداری مدرن کردهاند. با توجه به اینکه در پاکستان قوانینی بر ضد کار اجباری وجود دارد، اما اجرای این قوانین در پاکستان بسیار ضعیف است. طبق گزارشات شاخص جهانی بردهداری، حدود ۲.۳ میلیون نفر (یک درصد از جمعیت پاکستان) به کار اجباری مشغول هستند. طبق ادعای سازمان «جبهه آزادی کار پیوندی» در لاهور، آمار واقعی بسیار بالاتر از این ارقام است.
دپارتمان کار استان پنجاب نیز کار اجباری که در آن کارگران تحت فشار طلبکاران مجبور به پذیرش و تحمل شرایط غیرانسانی میشوند را «سیستمی مبتنی بر بدهی» توصیف کرده است.
مشتاق گیل نیز ضمن انتقاد از این تعریف گفت: «این تعاریف قانونی، تغییری در واقعیت روزمره کارگرانی که نسلهاست در چرخه بدهی متولد شده و میمیرند، نکرده است. علیرغم توجه بینالمللی به این معضل در کشوری با اکثریت مسلمان، اقدامات عملی برای ریشهکنی این سیستم استثماری به شدت ناکافی بوده است.»
آزادی این خانواده با دخالت دستگاه قضایی، در حالیست که بسیاری از زوجهای مسیحی به دلیل تعصب مسلمانان پاکستان در این کورهها سوزانده شدهاند اما هیچگاه خبری از سوزانده شدن آنها منتشر نشده است.