برگزاری مراسم بزرگداشت خمینی در کلیسای سرکیس تهران، وفاداری به نظام یا فشار سیستماتیک
کلیسای سرکیس تهران اقدام به برگزاری مراسم بزرگداشت خمینی نمود اما آیا این مراسم وفاداری به نظام بود و یا فشار سیستماتیک نظام؟
کلیسای سرکیس تهران روز گذشته جمعه ۱۶ خرداد، به مناسبت سی و ششمین سالگرد رحلت روح‌الله خمینی مراسمی برای بزرگداشت وی برگزار کردند که در این مراسم سردار «محمدرضا موحدیان» رئیس کمیته اقلیت‌های مذهبی و نیروهای مسلح ستاد بزرگداشت خمینی و جمعی از ارامنه تهران نیز حضور داشتند.
ارامنه تهران در این مراسم علاوه بر خواندن دعا، بر پایبندی خود به انقلاب و نظام جمهوری اسلامی تاکید کرده و خاطره روح‌الله خمینی بنیان‌گذار جمهوری اسلامی را گرامی داشتند. «آراکل گاده‌چیان» نماینده اسقف اعظم سیبوه سرکسیان نیز ضمن تاکید بر آزاداندیشی خمینی، از او تقدیر کرد.
سردار موحدیان نیز در این مراسم سخنانی را ایراد کرد و ضمن تشکر و قدردانی از شورای خلیفه‌گری ارامنه و جامعه ارمنی و اشاره به فعالیت‌های کمیته اقلیت‌های مذهبی گفت: «ما در کمیته ادیان و اقلیت مذهبی ستاد امام راحل دو برنامه داشتیم: یکی ادای احترام اقشار مختلف از ادیان الهی که روز هفتم خرداد انجام شد و دیگری برنامه‌هایی که خود اقشار به صورت مستقل برای گرامیداشت امام خمینی برگزار کردند. همچین یک برنامه نیز روز چهاردهم خرداد بود که سخنران برنامه رهبر معظم انقلاب بودند که رهبران ادیان و اقلیت‌های دینی نیز در آن حضور داشتند.»
طبق اظهارات سردار موحدیان، کلیمیان در کنیسه یوسف‌آباد، زرتشتیان در آتشکده آریان و ارامنه در کلیسای سرکیس مقدس تهران، مراسمی را برای گرامیداشت روح‌الله خمینی برگزار کردند. وی همچنین افزود: «وحدت بین کمیته ادیان الهی، برگرفته از اسلام و آموزه قرآن است. امام راحل در جمع رهبران ادیان الهی گفتند که توحید مذهب همه است.»
اظهارات سردار موحدیان در خصوص اتحاد میان ادیان در حالی بیان شد که رژیم جمهوری اسلامی پس از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷، اقدام به کشتار رهبران و شهروندان مسیحی، همچنین مصادره اموال آنها به نفع دولت کردند. کشیش سیاح، کشیش هوسپیان، بهرام دهقانی برادر گلی دهقانی اسقف کلیسای انگلستان و بسیاری دیگر از شهروندان مسیحی که قربانی افراط‌گرایی انقلابیون شدند، همه نمونه‌هایی از جنایت جمهوری اسلامی علیه مسیحیان و دیگر اقلیت‌های مذهبی می‌باشد.
اکنون نیز پس از گذشت ۴۶ سال از پیروزی انقلاب اسلامی، نه تنها این فشارها، یورش‌ها، سرکوب و بازداشت‌ها علیه اقلیت‌های مذهبی کاهش نیافته، بلکه افزایش نیز یافته است و برخی از شهروندان که حتی در قانون اساسی جمهوری اسلامی نیز به رسمیت شناخته شده‌اند، همچنان مورد یورش و سرکوب دولت تحت عنوان جاسوس، کافر و افراد منحرف قرار می‌گیرند که نمونه‌های بسیاری از آنها مانند «هاکوپ گوچومیان» هم اکنون در زندان‌های جمهوری اسلامی به سر می‌برند.
ادعاهای عوامل نظام مبنی بر اتحاد ادیان در ایران، خلاف آن چیزی است که نشان داده می‌شود. شواهد حاکی از آن است که جمعیت ارامنه به عنوان یکی از بزرگ‌ترین جوامع مسیحیان در ایران، روزبه‌روز در حال کاهش است که نشان دهنده افزایش فشار بر آنها و در نهایت مهاجرت اجباری می‌باشد.
جمعیت ارامنه قبل از انقلاب ۵۷ در ایران، حدود ۲۵۰ هزار نفر بود اما اکنون طبق آمار به دست آمده تعداد آنها به پنجاه تا شصت هزار نفر رسیده که این کاهش نشان دهنده مهاجرت هشتاد درصد ارامنه از ایران می‌باشد که تبعیض و محدودیت‌های فردی، دینی و اجتماعی منجر به چنین مسئله‌ای شده است.
اما اکنون سوال اینجاست که برگزاری مراسم بزرگداشت روح‌الله خمینی در کلیسای ارامنه، نمایش وحدت ملی بین ادیان توسط حکومت است و یا فشار سیستماتیک و پرده‌پوشی بر واقعیت‌های تلخ همچون تبعیض، سرکوب، بازداشت، تبعید و دیگر مسائل علیه اقلیت‌ها در ایران است؟
لازم به ذکر است که مراسم مذکور در کلیسای سرکیس تهران، با حضور تعداد بسیار محدود و اندکی از ارامنه برگزار شد که نه تنها نمایانگر وفاداری به نظام، اتحاد و همدلی بین ادیان نیست، بلکه شواهدی مبنی بر محدودیت‌ها و فشارهای سیستماتیک علیه اقلیت‌های دینی در ایران می‌باشد.
