«آیت‌الله علوی بروجردی» : منتقدان دلسوز هستند، نه نوکر آمریکا و اسرائیل
«آیت‌الله علوی بروجردی» ضمن انتقاد از بحران‌های جامعه، تاکید کرد: منتقدان دلسوز هستند، نه نوکر آمریکا و اسرائیل.
در نخستین جلسه درس خارج فقه سال تحصیلی جدید امروز چهارشنبه ۲۶ شهریور ۱۴۰۴ برابر با ۱۷ سپتامبر، آیت‌الله علوی بروجردی با بررسی مشکلات جاری کشور، به صراحت از سوء‌مدیریت در حوزه‌های اقتصادی، اجتماعی و زیربنایی انتقاد کرده و گفت: «هر که انتقاد کند، نوکر اسرائیل و آمریکا نیست، بلکه برخی از انتقادها دلسوزی است. مردم امروز واقعیت‌ها را می‌بینند و با شعار و برچسب قانع نمی‌شوند.»
وی بحران‌های آب و برق را نشانه بارز نبود برنامه‌ریزی ملی دانست و با اشاره به تعطیلی گسترده صنایع به دلیل قطعی برق و افزایش تصاعدی قبوض افزود: «این روند به‌طور مستقیم عامل تورم و فشار مضاعف بر اقشار ضعیف جامعه شده است.»
وی همچنین بحران آب را یکی از تهدیدهای جدی کشور دانسته و تاکید کرد: «ما جزو کشورهای پرآب نیستیم، اما دریا در شمال و جنوب داریم. امروز شیرین‌سازی آب دریا یک صنعت اساسی است. کشورهای اطراف ما بیابان‌هایشان را به جنگل تبدیل کرده‌اند، چرا ما سرمایه‌گذاری نکرده‌ایم؟ چرا پیش‌بینی نکردیم؟»
استاد حوزه علمیه قم، راهکار عبور از مشکلات اقتصادی را جذب و صیانت از سرمایه‌های داخلی و خارجی معرفی کرد و با انتقاد از تمرکز صرف بر سرمایه‌گذاری دولتی تصریح کرد: «راهکار رفع مشکلات اقتصادی، جذب سرمایه‌های داخلی و خارجی مردم است. حل چالش‌های تولید، با سرمایه‌گذاری دولتیِ صرف ممکن نیست.» او با اشاره به ثروت ایرانیان خارج از کشور، یادآور شد: «ایرانیان خارج از کشور حداقل ۸۰ هزار میلیارد ثروت دارند و دلشان برای ایران می‌تپد، باید زمینه بازگشت این سرمایه‌ها را فراهم کرد.»
وی یکی از شروط اساسی تحقق این هدف را وجود دستگاه قضایی مستقل دانست و افزود: «ما یک دستگاه قضایی مستقل و بی‌طرف می‌خواهیم. قاضی باید بداند اقتصاد چیست. اگر کارآفرینی، قسط بانکی‌اش عقب افتاده، او را به زندان نفرستد و کارخانه‌اش را تعطیل نکند. امروز در زندان کسانی هستند که می‌توانستند هر ماه هزاران شغل ایجاد کنند.»
بروجردی با تاکید بر ضرورت رقابت سالم اقتصادی، حضور مستقیم نهادهای نظامی و انتظامی در اقتصاد را مانعی جدی برای رشد بخش خصوصی دانست و تصریح کرد: «اقتصاد باید آزاد و رقابتی باشد، نه اینکه یک نهاد معاف از مالیات باشد و بخش خصوصی زیر فشار له شود.»
وی در بخش دیگری از سخنان خود روابط خارجی را پیش‌شرط توسعه اقتصادی معرفی کرد و گفت: «تجارت و سرمایه‌گذاری، تنها در سایه روابط عقلانی و متعارف شکل می‌گیرد و رابطه با کشورها به معنای تسلیم در برابر آن‌ها نیست. روابط کشورها در دنیا بر اساس منافع شکل می‌گیرد، نه رفاقت یا دشمنی‌های شعاری.»
وی همچنین به انتقاد از اولویت‌بندی بودجه‌های عمومی کشور پرداخت و خاطرنشان کرد: در شرایطی که مردم از قطعی برق و بحران معیشت رنج می‌برند، اختصاص منابع به ساخت مسجدهای جدید توجیه ندارد، چراکه بسیاری از مساجد موجود نیمه‌تعطیل‌اند. او تاکید کرد که آباد کردن مساجد، نیازمند امام جماعت کارآمد است نه ساختمان‌های تازه.
این استاد برجسته حوزه در پایان بار دیگر تاکید کرد: «قصد ما خدمت است. ما تذکر می‌دهیم و از سر دلسوزی و احساس وظیفه سخن می‌گوییم و امیدواریم خداوند توفیق دهد که در مسیر اعتلای امر مردم گام برداریم.»
اتفاقی که امروز شاهد آن هستیم، بیانگر عمق بحران در جمهوری اسلامی است. حکومتی که همواره خود را بی‌نیاز از نقد می‌دانست، اکنون به جایی رسیده که حتی روحانیون برجسته و استادان حوزه‌های علمیه نیز لب به اعتراض گشوده‌اند.
وقتی صدای انتقاد از درون حوزه برمی‌خیزد، نشان می‌دهد که نارضایتی عمومی، دیگر قابل انکار نیست. این صداها یادآور آن است که ناکارآمدی، فساد و بی‌برنامه‌گی، تنها زندگی مردم عادی را نابود نکرده، بلکه پایه‌های مشروعیت نظام را نیز در میان نزدیک‌ترین لایه‌های اجتماعی‌اش به لرزه انداخته است.
