«ذوالفقار» هفت‌ساله قربانی بی‌ارزشی جان انسان در نظام ولایت
«ذوالفقار شریفی» تازه‌ترین قربانی شلیک بی‌هشدار نیروهای انتظامی‌ست. این کودک‌کشی بار دیگر نشان داد که جان مردم، به‌ویژه کودکان، برای حاکمیت هیچ ارزشی ندارد.
بار دیگر خون یک کودک بی‌گناه، دستان نیروهای مسلح جمهوری اسلامی را رنگین کرد. بر اساس گزارش سازمان حقوق بشری «کارون»، ذوالفقار شریفی کودک هفت‌ساله، بر اثر شلیک مستقیم نیروهای انتظامی جمهوری اسلامی به خودروی این خانواده در شهرستان هویزه جان خود را از دست داد و خواهر او نیز به شدت زخمی شده است.
این حادثه شامگاه جمعه ۲۵ مهر رخ داد، زمانی که خودروی خانواده شریفی در حال عبور از ایست بازرسی تازه‌تاسیس نیروهای انتظامی بود و ماموران بدون هیچ هشدار یا دستور توقف، ناگهان به سمت خودرو شلیک کردند.
سازمان کارون اعلام کرد که گلوله‌ها مستقیما به بدن کودک اصابت کردند و موجب مرگ فوری او شدند. به گفته منابع محلی، نیروهای امنیتی پس از این تیراندازی، منطقه را محاصره کرده و به خانواده قربانی هشدار داده‌اند که با رسانه‌ها گفت‌وگو نکنند.
یورش‌های مرگبار نیروهای مسلح جمهوری اسلامی علیه شهروندان در ایران، به یک الگوی تکراری بدل شده است.
طی سال‌های گذشته، ده‌ها شهروند از جمله کودکان، در تیراندازی مستقیم ماموران به خودروها یا خانه‌های مردم کشته شده‌اند، بی‌آنکه هیچ‌گاه پاسخی رسمی یا محاکمه‌ای در پی داشته باشد.
در تازه‌ترین نمونه‌ها در ۲۶ مهرماه، در پی شلیک نیروهای بسیجی به یک شهروند در استان اصفهان، این فرد به شدت زخمی و با خونریزی شدید به بیمارستان منتقل شد. ماه گذشته نیز، در روستای «ده‌شیخ» استان فارس، «عباس (ابراهیم) ملکی» شهروند ۳۷ ساله، با شلیک مستقیم نیروهای مسلح کشته شد.
«آسیه امینی» تحلیل‌گر اجتماعی در واکنش به این خشونت‌ها گفته بود: «جمهوری اسلامی مردم را دشمن خود می‌داند و بی‌مهابا به سوی شهروندان شلیک می‌کند.»
ذوالفقار شریفی، تنها یکی از ده‌ها کودکی است که قربانی تیراندازی نیروهای حکومتی شده‌اند. در فهرست سیاهی که سازمان‌های حقوق بشری منتشر کرده‌اند، نام‌هایی چون کیان پیرفلک (۱۰ ساله)، یوسف شهلی‌بر (۵ ساله)، رها شیخی (۳ ساله)، مزگین پلنگی (۸ ساله)، صدرا نارویی (۵ ساله)، امیرعلی موسی‌کاظمی (۲ ساله) و چندین کودک دیگر به چشم می‌خورد.
هر یک از این کودکان، داستانی جداگانه اما پایانی مشابه دارند: «گلوله، انکار و سکوت حکومت.»
بر اساس داده‌های منتشرشده از سوی نهاد حقوق بشری هرانا، در سال ۲۰۲۴ میلادی دست‌کم ۴۸۴ شهروند هدف شلیک نیروهای نظامی جمهوری اسلامی قرار گرفتند که از میان آن‌ها ۱۶۳ نفر جان خود را از دست دادند و بیش از ۳۲۰ نفر زخمی شدند.
در سال ۲۰۲۳ نیز ۴۰۲ و در سال ۲۰۲۲ بیش از ۸۴۵ شهروند هدف گلوله قرار گرفتند؛ آماری که نشان می‌دهد خشونت حکومتی در حال افزایش است، نه کاهش.
استان خوزستان، جایی که ذوالفقار زندگی می‌کرد، از مناطق محروم و پرتنش ایران است که در سال‌های اخیر شاهد افزایش سرکوب، بازداشت‌های گسترده و خشونت علیه شهروندان عرب بوده است. فعالان محلی می‌گویند که برخورد نیروهای انتظامی با مردم در این مناطق، خشونت‌آمیز و تحقیرآمیز است و هیچ پاسخگویی رسمی از سوی نهادهای حکومتی وجود ندارد.
ناظران بین‌المللی بر این باورند که بی‌ارزشی جان انسان در نظام جمهوری اسلامی، به‌ویژه جان کودکان، ریشه در ساختار ایدئولوژیک قدرت دارد؛ ساختاری که امنیت را نه برای مردم، بلکه برای حاکمیت تعریف کرده است.
مرگ دلخراش ذوالفقار شریفی، بار دیگر نشان داد که کودکان در جمهوری اسلامی در امنیت نیستند. از مدرسه تا خیابان، از خانه تا خودرو، هیچ جایی امن نیست. در کشوری که حکومتش بارها با کودک‌کشی و سرکوب خونین مردم نشان داده که جان انسان‌ها هیچ ارزشی ندارد، عدالت و انسانیت در حاشیه‌ای دوردست جای گرفته است.
