مادر علی نوری زاد: حکم پسرم سیاسی و برای تحت فشار قرار دادن همسرم است
فاطمه ملکی، مادر علی نوری زاد که از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به سه سال و نیم زندان محکوم شده در مصاحبه با کمپین حقوق بشر در ایران از برگزاری دادگاه واخواهی برای فرزندش در روز چهارشنبه، دهم اردیبهشت خبر داد و گفت که حکم صادر شده برای فرزندش سیاسی و در راستای تحت فشار گذاشتن محمد نوری زاد است.
خانم ملکی به کمپین گفت که فرزند او و دیگر کسانی که برای ابراز همدردی با بازماندگان سقوط هواپیمای اوکراینی توسط موشک سپاه به خیابان رفتند باید مورد تشویق قرار بگیرند نه اینکه زندانی شوند.
علی نوری زاد، فرزند محمد نوری زاد (فعال سیاسی و از امضاکنندگان بیانیه درخواست استعفای رهبر جمهوری اسلامی) است که ۲۲ دی ماه ۱۳۹۸ در جریان اعتراضات مردمی به ساقط کردن هواپیمای مسافربری اوکراینی توسط موشک سپاه پاسداران بازداشت شد.
فاطمه ملکی، مادر علی نوری زاد در مصاحبه با کمپین گفت: «علی روز ۲۲ دی ماه که برای همدردی با بازماندگان سانحه هوایی یعنی سقوط هواپیما رفته بود توسط سپاه بازداشت و در یک قرارگاهی تحت بازجویی قرار گرفته بود. یک روز بعد از بازداشت به زندان اوین منتقل و ۲۰ روز بعد با وثیقه ۸۵۰ میلیون تومانی آزاد شد. اما ۱۹ فروردین در یک دادگاه غیابی او را به سه سال و نیم زندان به اتهام اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور محکوم کردند. ما این حکم را بیشتر از آنکه یک حکم قانونی باشد یک حکم سیاسی و در راستای تحت فشار قرار دادن محمد نوری زاد می دانیم و به هیچ عنوان قبول نداریم.»
بامداد چهارشنبه هواپیمای اوکراینی با ۱۷۶ سرنشین دقایقی بعد از برخاستن از فرودگاه امام خمینی بر اثر اصابت موشک سپاه در حوالی تهران سقوط کرد و همه سرنشینان آن کشته شدند. مقام های جمهوری اسلامی، نقص فنی را علت سقوط این هواپیما عنوان کردند و سه روز پس از فاجعه، ستاد کل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی در بیانیه‌ای رسمی پذیرفت که پدافند سپاه پاسداران دچار خطا شده و به اشتباه این هواپیما را هدف گرفته است. آنها “خطای انسانی” را عامل این فاجعه هولناک عنوان کردند.
روز چهارشنبه، ۱۰ اردیبهشت دادگاه واخواهی علی نوری زاد در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تشکیل شده است. مادر او به کمپین گفت: «چون حکم غیابی صادر شده بود وکیل اعتراض کرد و امروز دادگاه واخواهی تشکیل شد که علی و وکیل اش در دادگاه حضور داشتند و دفاعیات خود را ارائه دادند. اما احتمالا همین حکمی که صادر کرده اند را دوباره صادر خواهند کرد چون قضات ما تابع ماموران امنیتی هستند و از بالا دستور می گیرند و این حکم از بالا صادر شده چرا که اساسا پسر من کاری نکرده. باید او و جوان هایی که خواستند با خانواده کسانی که در هواپیما سقوط کردند همدردی بکنند تشویق شوند نه زندانی.این حکم بیشتر برای تحت فشار قرار دادن آقای نوری زاد بوده و ما نه اتهام و نه حکم را قبول نداریم.»
خانم ملکی درباره اتهام نسبت داده شده به علی نوری زاد به کمپین گفت: «اتهام اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت ملی زده اند. چون گفته با دوستانم قرار گذاشتیم برویم برای اعتراض و همدردی. همین عبارت را اجتماع و تبانی گرفته اند. اجتماع و تبانی آخر یعنی چی؟ قرار گذاشته اند بانک اتش بزنند؟ بمب بگذارند؟ فقط برای همدردی رفته اند و هیچ جرمی علیه امنیت کشور مرتکب نشده اند.»
محمد نوری زاد، پدر علی نوری زاد که در زندان وکیل آباد مشهد زندانی است در یک فایل صوتی که روز سه شنبه نهم اردیبهشت ماه توسط همسر او منتشر شده اعلام کرده است که “من شرمنده خانواده ام هستم که دارند به خاطر من آزار می بینند. در اعتراض به آزار خانواده ام تصمیم به یک خودکشی خودخواسته گرفته ام که خبرش ممکن است چند روز دیگر بپیچد.”
محمد نوری زاد که از ۱۹ تیر ماه در بازداشت به سر می برد از سوی شعبه ۴ دادگاه انقلاب مشهد به ۱۵ سال حبس، ۳ سال تبعید به ایذه و ۳ سال ممنوعیت خروج از کشور محکوم شده است.
بیست و یکم خرداد ۹۸، نامه‌ای از سوی ۱۴ نفر از فعالان سیاسی و مدنی ساکن مشهد و تهران منتشر شد که خطاب به رهبر جمهوری اسلامی خواستار استعفای او و تغییر قانون اساسی شدند. در بخشی از این نامه آمده بود: “وقت آن رسیده که مردم، فعالان و اندیشمندان دلسوز با کنار گذاردن تمایلات مصلحت جویانه ای که اسباب نابودی فرهنگ و تمدن و ثروت کشور را فراهم آورده، با صراحت تمام پای به میدان گذارده و با درخواست تغییر بنیادین قانون اساسی و استعفای رهبری که هر روز بر حدود اختیارات به ناحق خود می افزاید، پیشقراول این حرکت ملی باشند.”
محمد نوری‌زاد، محمد ملکی، گوهر عشقی (مادر ستار بهشتی)، عباس واحدیان شاهرودی، کمال جعفری یزدی، محمد مهدوی‌فر، حوریه فرج زاده (خواهر شهرام فرج‌زاده از کشته‌شدگان اعتراضات ۸۸)، جواد لعل محمدی، رضا مهرگان، محمدرضا بیات، محمد حسین سپهری، هاشم خواستار، محمد کریم بیگی و زرتشت احمدی راغب امضاکنندگان این نامه هستند.
منبع: کمپین حقوق بشر ایران
