ادامه اعتراضات سراسری، سه سال پس از قتل مهسا امینی

اعتراضات سراسری توسط مردم ایران، در سومین سالگرد قتل حکومتی مهسا امینی همچنان ادامه دارد.
گزارش، تصاویر و ویدیوهای منتشر شده در شبکههای اجتماعی، حاکی از اعتراضات خیابانی تا درخواست بینالمللی عدالت، ایمان و مقاومت در برابر دستگاه سرکوب، پس از گذشت سه سال از قتل حکومتی مهسا امینی در شهرهای مختلف است.
شهرهایی مانند سقز، تهران، کرج و سایر مراکز استانها، همچنان شاهد تجمعات، حرکتها و کنشهای خیابانی هستند که بر ادامه مسیر جنبش «زن، زندگی، آزادی»، گرامیداشت یاد جانباختگان، پیگیری عدالت و ایستادن در برابر ظلم تاکید دارند.
امروز پنجشنبه ۲۷ شهریور برابر با ۱۸ سپتامبر، مردم ایران در شهرهای مختلف همچنان در خیابانها هستند. این مردم غیور در پاسخ به اینکه «اگر تنها یک اقدام در ادامه مسیر جنبش مهسا ممکن باشد، آن اقدام چه خواهد بود؟»، از گرامیداشت یاد کشتهشدگان گرفته تا وعده آزادی و پاسخگویی آمران و عاملان، از شعار «نه میبخشیم و نه فراموش میکنیم»، تا کنشهای روزمره مانند رها کردن مو در باد و بلند کردن صدای آزادیخواهی گفتند.
گروهی از مخاطبان، تمرکزشان بر این بود که خون مهسا و کشتهشدگان جنبش «زن، زندگی، آزادی» پایمال نمیشود. برخی با بیان اینکه «صبح پیروزی» نزدیک است، خواستند که آمران و عاملان کسانی که مهسا و مهساها را از مردم گرفتند، روزی پاسخگو شوند. بخش دیگری از پیامها نیز نمادین بودند: مخاطبانی مهسا (ژینا) امینی را «نوری خاموشنشدنی» و «قلب جنبش» نامیدهاند.
یکی دیگر از مخاطبان در پیامی گفت: «نام مهسا به نمادی ماندگار از مقاومت و آزادیخواهی بدل شده؛ صدایی که از خیابانهای ایران برخاست و امروز الهامبخش جنبشی جهانی است.»
در میان پیامها، برخی نیز خطاب به خامنهای رهبر جمهوری اسلامی گفتهاند: «ساختار ایدئولوژیک حاکمیت او تضعیف شده و سیاست «حجاب اجباری» عملا عقب رانده شده است.»
علاوه بر این، پیامهایی نیز هستند که از هزینههای شخصی سخن میگویند. فردی در اینباره نوشت که خودش و پسرانش در «قیام مهسا» شرکت کردند و پسرانش هدف گلوله ساچمهای قرار گرفتهاند، اما همچنان آرزوی آزادی دارند.
دیگری گفت در اعتراضات سال ۱۴۰۱ گلوله به پایش خورده است و با آن پای آسیبدیده هم عهد کرده تا «روز پیروزی کامل بر رژیم وحشی و تروریست و تا آخرین قطره خود» مبارزه کند.
تصویر امید به آینده نیز، بارها در این پیامها بازتاب یافته است. استفاده از تشبیه «سیل مردم» در برابر «سیل آب» برای تغییر حکومت، صحبت از «جشن بزرگ در سراسر کشور»، و وعدهای مبنی بر بیرون آمدن مردم از زیر سلطه سرکوبگر.
بسیاری خواستند که مقاومت از خود و شهر خود آغاز شود. یکی از مخاطبان نوشت: «هرکاری که این حکومت در تقابل با مردم میکند، یک تبر به ریشه پوسیده خود زده و این صدایی که از حکومت شنیده میشود صدای آخرین تبرهاست.»
بسیاری از مردم نیز که از سومین سالروز گرامیداشت مهسا تا امروز پنجشنبه در خیابانها حضور داشتند، شرط پیروزی را پاسداری از یاد قربانیان، پیگیری عدالت و پاسخگویی، استمرار در حضور خیابانی، کنشهای نمادین روزمره و پافشاری بر آزادی اعلام کردند.
زنانی نیز در اعتراضات روز جاری، عکس فرزندان جانباختهشان را در دست داشته و در خیابانهای سقز، تهران و کرج با شمع و گل به عنوان نماد صبر و مقاومت در برابر ظلم ایستادهاند.
جوانی نیز که هنوز گلوله ساچمهای در پایش است، در پیامی خطاب به مهسا نوشت: «خواهر کوچولوی عزیزم! من را ببخش بهخاطر اینکه بیشتر از خودم مراقبت نکردم که بتوانم باز هم در کنار جوانان کشورم برای آزادی کشورم با یک مشت وحشی مبارزه کنم؛ اما عهد بستهام که تا آخرین قطره خون در این مبارزه بمانم.
دختران جوان نیز در خیابانهای سنندج و شیراز با موهای باز و پوشش رنگارنگ راه میروند که نشانهای از ایستادگی در برابر سیاست حجاب اجباری است.