طرح دو فوریتی خفقان در دولت امید!!!!!!
به گزارش افسیانان : جمعی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی با تدوین یک طرح دوفوریتی که عنوان آن را «تأمین امنیت برگزاری مراسم رسمی، عرفی و معمولی» گذاشتهاند ، برای برهم زنندگان اینگونه مراسم ها مجازاتی را تعیین کردند.
در ماده واحده این طرح آمده است:
۱- هر کسی با هر اقدامی اعم از طرح سوال یا غیر آن در مراسم سخنرانی اعم از مراسم رسمی یا مراسمی که عرفاً بدون مجوز تشکیل میشود موجبات توقف یا جلب توجه به خود یا تشنج شود به حبس از ۶ ماه تا ۲ سال محکوم میگردد. نیروی انتظامی موظف است فوری فرد یا افراد را بازداشت و تا تحویل به مقامات قضایی نگهداری کند.
۲- مسؤولان در هر مقام از اداری، اجرایی، نظامی، انتظامی، سیاسی و غیر آن باید امنیت جلسات مذکور را تأمین و از هر اقدامی که موجب اخلال و توقف و تعطیل جلسات شود جلوگیری نمایند و در صورت تعلل حسب مورد به انفصال موقت یا دائم از خدمات دولتی محکوم میشوند. قوه قضائیه موظف است بدون تشریفات رسیدگی در کمتر از یک ماه حکم لازم را صادر و اعلام نماید.
۳- مجازات بند یک شامل کسانی که در هر مقام و مسؤولیتی باشند و مانع برگزاری جلسات موصوف شوند نیز میگردد.
این طرح آزادیهای مشروع در جمهوری اسلامی را محدود میسازد و طرح محدودسازی آزادی بیان است که برخلاف قانون اساسی و مغایر با بسیاری از موازین و قواعد پذیرفته شده در کشور است.
گفته میشود محمدرضا عارف از اصلیترین حامیان این طرح است.نکته عجیب درباره این طرح این است که تفکیک و توضیحی درباره سوال حضار و ایجاد تشنج ارائه نشده است و این موضوع زمینه سوءاستفاده جریانهای سیاسی و بخصوص جریان حاکم برای سرکوب نظرات مخالف را فراهم و همچنین عدم پاسخگویی مسؤولان را نیز تقویت میکند.
گرچه این طرح بسیار خامتر از آن است که دورنمایی برای آن بتوان متصور بود اما صرف تدوین و ارائه آن از سوی جریان مدعی روشنگری و اصلاحطلبی، نقطه سیاهی است که در کارنامه خاکستری این جریان باقی خواهد ماند.
جالب اینست که بدانیم :
علی خامنهای که امروز رهبر جمهوری اسلامی است، در سال ۱۳۵۸ در یک سخنرانی عمومی از آزادی افکار و اندیشههای مختلف سخن گفته بود: «اندیشههای مختلف میتوانند سخن خود را و عقیده خود را ابراز کنند. در مقابل حجت و دلیل قاطع هیچ اندیشهای نمیتواند تاب مقاومت بیاورد. به جنگ افکار رفتن فقط با بیان فکر و اندیشه ممکن است و لاغیر.»
مسیح علینژاد، روزنامهنگار ساکن لندن، در این باره به رادیو فردا میگوید: «به گمان من شمشیر قلع و قمع آزادی بیان فقط بر سر روزنامهنگاران و اصحاب مطبوعات نیست بلکه کسانی چون جعفر پناهی و نسرین ستوده به جرم وکالت و کارگردانی مجوزشان لغو شده و ۲۰ سال از کار محروم شدهاند. بازیگرانی داریم مانند رامین پرچمی و فاطمه معتمدآریا که یا ممنوعالتصویرند یا در بند هستند. شاعران و آهنگسازان جوانی داریم مانند هیلا صدیقی و آریا آرامنژاد که تحت فشار و تعقیب هستند. ناشرانی که مجوز نشرشان لغو شده و تحت پیگرد هستند. اینها همه قربانیان سانسور آزادی بیان در ایران هستند، بنابراین آزادی بیان قربانیان زیادی میان همه اقشار اجتماعی، سیاسی و فرهنگی دارد.»
اما اینکه یک طرح دوفوریتی نزدیک به انتخابات با این محتوا ارائه میشود، هدف آن چیست؟ آیا هدفش این است که کسی حرف نزند یا سوال نکند؟ که این اقدام مغایر با شفافسازی است که آقایان از آن دم میزنند و دوفوریت آن نشان میدهد که بناست اتفاق خاصی بیفتد!!!!!!!
خدایا چنان کن سرانجام کار تو خشنود باشی و ما رستگار