تاریخ نویسان، از زنان ایران چه خواهند نوشت

مردمی که در سال ۵۷ انقلاب کردند تا به آزادی که دوست داشتند برسند، مردمی خوش باور بودند، که غرق امید برای دریافت سهم نفتی که رهبر انقلاب اسلامی – روح الله خمینی – وعده رایگان آن را داده بود که بر سر سفره هایشان خواهد آمد، بودند.

بدون آنکه به آینده ای فکر‌کنند، که سهم نسل آینده چه خواهد شد؟ حکومتی که از خدا و دین، دکان ساختند تا بتوانند پنهانی، به نیات و اهداف خود برسند.

اما ندانستند که نسل آینده دیروز، همین فرزندان امروز ایران زمین هستند که خوشبختانه مانند نسل گذشته خوش باور نیستند. آنها فریادهایشان را بلند کرده و برخاسته اند تا کشورشان را از دشمن پس بگیرند. کشوری که توسط دروغگویان اشغال شده بود، امروز با سوزانده شدن روسریها همچون بیرق آتشین، آزادیش را فریاد میزند. زنان ایران زمین در کنار هم، ارتشی را به راه انداختند و به بهای ریخته  شدن خونشان، فریاد برآوردند که برده این بی وطنها نیستند و با شعارهایشان مهر باطل بر حکومت ظالم کوبیدند. آنها خواستار کنده شدن ریشه ظلم از ایران شدند.

فردا در تاریخ نوشته خواهد شد که زنان ایران کیستند، که جانشان را بر کف دستهایشان گرفتند و برای ایرانی آزاد جنگیدند.