کاوه شهروز، حامی تحریم ایران
کاوه شهروز از اعضای هیئت مدیره سازمان آمریکایی «مرکز اسناد حقوق بشر» و یکی از چهره‌های حامی تحریم ایران، فعال در کانادا است.
سخنان او را درباره امضای پتیشن جدید، جهت حمایت از ایران می‌خوانیم:
احتمالا تا الان پتیشنی خطاب به وزرای خارجه کشورهای G7 را دیده‌اید که در اینترنت دست به دست میشود و از آنها میخواهد دو کار را انجام دهند:
اول اینکه از ایران قویا بخواهند که تمام زندانیان سیاسی را فورا آزاد کنند؛ و دوم اینکه کشورهای G7، سفیران و نمایندگان رده بالای ایران در موسسات بین‌المللی را اخراج کنند.
ما تاکنون در جلب حمایت بین‌المللی، فوق‌العاده خوش شانس بوده‌ایم. در مدت دو یا سه روز، چهارصد و سی هزار نفر از سراسر جهان این پتیشن را امضا کرده‌اند. در حقیقت ما در مسیر تبدیل شدن به یکی از موفق‌ترین پتیشن‌های جمع‌آوری امضا، در تاریخ Change. Org هستیم؛ وبسایتی که میزبان اغلب پتیشن‌های جهان است. به دلیل موفقیت بالای این پتیشن، برای افراد زیادی سوالاتی پیش آمده است.
دوستان ما و فعالان مدنی می‌خواهند در مورد این پتیشن و اثرات آن بیشتر بدانند، و من در کمال میل به این سوالات پاسخ می‌دهم.
متاسفانه رژیم ایران و طرفدارانش، اطلاعات نادرست بسیار زیادی درباره این پتیشن، اثرات آن و دست‌اندرکارانش پخش کرده‌اند. اما من اینجا هستم تا این شایعات را رد کنم و حقیقت را به شما بگویم.
خُب چه کسانی پشت این پتیشن هستند؟ این پتیشن با نام من منتشر شد، ولی پتیشن شخصی من نیست. صرفا به این دلیل با نام منتشر شده که من آن را در سایت Change.org آپلود کردم. گروهی که پشت این پتیشن هستند، «ایرانیان برای عدالت و حقوق بشر» نام دارد.
ما گروه بسیار جدیدی هستیم که در جریان هماهنگی‌های راهپیمایی اول اکتبر در تورنتو شکل گرفتیم. راهپیمایی که ۵۰ هزار نفر در آن شرکت کردند، تا خواستار پایان رژیم اسلامی و دستیابی به حقوق و دموکراسی برای تمام ایرانیان شوند.
ممکن است شنیده باشید که این سازمان به قدرتی خارجی یا حزب سیاسی وابسته است. من اینجا هستم تا به شما بگویم که تمام اینها نادرست است.
ما یک سازمان مدنی هستیم و با هیچ حزب دیگری مرتبط نیستیم. ما با هیچ سازمان یا کشور خارجی مرتبط نیستیم. این سازمان از فعالان مدنی، فعالان حقوق بشر و افراد فعال در جامعه ایرانیان کانادا تشکیل شده است. شاخص‌ترین عضو ما کسی است که قطعا میشناسید، دکتر حامد اسماعیلیون. مرد بی باکی که دادخواهی‌اش در پرونده پرواز PS752، حقیقتا الهام بخش میلیونها نفر در سراسر جهان بوده است.
همینطور ممکن است از زبان طرفداران رژیم شنیده باشید که اخراج سفرای ایران، زندگی شما در خارج از ایران را سخت می‌کند. در حقیقت این حرف غلط است. ما خواستار اخراج سفرا و نمایندگان رده بالای ایران در موسسات بین‌المللی هستیم. امور کنسولی مثل تمدید گذرنامه یا گرفتن شناسنامه و غیره، می‌تواند با حضور سطوح پایین‌تر دیپلماتیک ادامه پیدا کند که برای آنها نیازی به سفیر نیست.
چیز دیگری که ممکن است بشنوید این است که، دست زدن به چنین کاری و امضای پتیشن بی‌فایده است و نتیجه‌ای ندارد. من اینجا هستم تا بگویم افرادی که این حرف را میزنند، اغلب همان کسانی هستند که سالها میگفتند: تلاش برای تحریم شدن سپاه پاسداران و جواد ظریف و مشابه آن بی‌فایده است. این اشخاص این حرفها را چون به آن باور دارند، نمیزنند؛ بلکه این حرفها را میزنند تا شما را از امضای این پتیشن منصرف کنند. واقعیت این است که در جهانِ حقوق بشر و فعالیت مدنی، کارها اغلب دشوار بنظر می‌رسد. حتی غیرممکن به نظر می‌رسند، تا وقتی که ناگهان ممکن میشوند. راه ممکن شدن آنها، ایجاد فشار عمومی است و هدف این پتیشن هم همین است. خیلی مهم است که به خاطر داشته باشیم پای چه چیزی در میان است. رژیم ایران یک رژیم جدازیستیِ جنسیتی است و این جدازیستیِ جنسیتی را تحمیل می‌کند.
خیلی مهم است که با یک حکومت جدازیستی، همانطور برخورد کنیم که با آفریقای جنوبی در دوران جدازیستی برخورد کردیم. باید به جهت دیپلماتیک منزوی‌اش کرده و در سطح بین‌المللی شرمسارش کنیم. باید به آن فشار بیاوریم. دولتهای خارجی نیز باید مستقیما با مردم ایران همکاری کنند، تا خودِ مردم بتوانند انقلابشان را به پیروزی برسانند.
پس با در نظر گرفتن تمام این نکات، امیدوارم اگر هنوز این پتیشن را امضا نکرده‌اید، این کار را انجام دهید. امیدوارم به همراهی با جنبش ما ادامه دهید.
زن – زندگی – آزادی، به امید آزادی ایران
