بیانیه اتحادیه آزاد کارگران: طوفان بزرگ تغییرات بنیادین در کشور در راه است
اتحادیه آزاد کارگران با صدور بیانیهای در خصوص سالروز خیزش انقلاب مردمی، از طوفان بزرگ تغییرات بنیادین در کشور خبر داد.
با نزدیک شدن به ۲۵ شهریور برابر با سالروز قتل حکومتی مهسا امینی، شروع خیزش انقلاب مردمی، ریزش افراد موافق نظام و فروپاشی آن از درون، موقعیت حکومت و عوامل آن را در برابر مردم ایران تضعیف کرده است. خیزش پیش رو به مناسبت سالروز انقلاب مردمی، خیزشیست برای انقلابی بزرگ که در برابر سرکوبهای حکومت با قدرت به پیشروی خود ادامه داده است.
قیام «زن، زندگی، آزادی» که با کشته شدن مهسا آغاز شد، تاثیر بزرگی بر جامعه سیاسی ـ اجتماعی گذاشت به طوری که تمامی اقشار را از جمله معلمان، اساتید دانشگاه، دانشجویان، دانشآموزان، پزشکان، وکلا، کارگران، بازنشستگان، و … را با خود همراه کرد و این اتحاد، سد بزرگی را بر سر راه سناریوهای نخنما شده نظام به وجود آورده است.
تاکنون بیانیههای مختلفی از جانب حقوقدانان، اساتید، پزشکان و … در خصوص این انقلاب و سرکوبهای نظام صادر شده بود، اما اکنون قشر کارگر نیز به آنها اضافه شده است. اتحادیه آزاد کارگران نیز با نزدیک شدن به سالروز انقلاب مردمی، بیانیهای را بدین مضمون منتشر کرد: «تا آنجا که به حکومت برمیگردد، این حکومت دیگر قادر به اداره هیچ وجهی از زندگی اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی یک جامعه نود میلیون نفری نیست. این حکومت علاوه بر خوی آزادی ستیزی، استبداد و زن ستیزی افراطی، یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان را به چنان زمین سوختهای تبدیل کرده که فقر و فلاکت، افسردگی و خودکشی و نومیدی، کار کودکان، زبالهگردی، گرسنگی و سوءتغذیه در ابعادی دهها میلیون نفری، جرم و جنایت و هزار و یک ناهنجاری اجتماعی ناشی از ناامنی مفرط اقتصادی به سیمای اصلی آن تبدیل شده است.
اقتصاد کشور در گرداب مهلکی از بحرانهای پایانناپذیر و دائما تشدید شونده اقتصادی عملا فرو پاشیده و میلیونها جوان بیکار در جستجوی کورسویی از خوشبختی و بقا، با به مخاطره انداختن جان خود آواره کشورهای مختلف جهان شدهاند. حقوق میلیونها کارگر، معلم، کارمند، بازنشسته و هر مزدبگیر زحمتکشی، چندین برابر زیر خط فقر و سبد هزینه معیشتی است که خودِ نهادهای دست ساز حکومتی اعلام میکنند. صندوقهای بازنشستگی معلمان، کارگران و اموال مردم در موسسات مالی، توسط عوامل و مزدوران حکومتی به یغما رفته است. صنایع، کشاورزی و محیط زیست کشور نابود شدهاند و در یک کلام هر آنچه که مربوط به دوام و بقا زندگی اجتماعی یک جامعه سرشار از ثروت و امکانات خیره کننده است در حال سوختن و نابودی است.
مردم فرمان تغییرات بنیادین را در کشور با قیام «زن زندگی آزادی» صادر کردهاند. آنان حق دارند به خیابانها بیایند و حکومت موجود را نخواهند. اعتراض و نخواستن یک حکومت، بدیهیترین حق مردم است.
دستپاچگی حکومت در گسترش دامنه سرکوب و دستیازی به جنایتکارانهترین و رذیلانهترین اشکال برخورد با مردم معترض، زنان و جوانان، زندانیان سیاسی و خانوادههای جانباختگان قیام «زن زندگی آزادی» در روزهای نزدیک به سالروز آغاز قیام، چیزی جز نمایش استیصال و درماندگی حکومتی مستبد و قرون وسطایی در برابر مردمی به پا خاسته و مدرن و آزادیخواه نیست.
طوفان بزرگ تغییرات بنیادین در کشور به رغم هر درجه از فریب و رذالت و سرکوبگری حکومت در راه است و در این بین طبقه کارگر ایران در تدوام جنبش «زن زندگی آزادی» و مصاف تعیین کنندهای که برای پایان دادن به وضعیت ضدانسانی موجود و شکلدهی به آینده کشور در جریان است، دوشادوش زنان و جوانان رزمنده و انقلابی، پرچمدار برپایی جامعهای آزاد، برابر، شاد و مرفه خواهد بود.»
زنده باد جنبش «زن زندگی آزادی»، زنده باد آزادی و برابری
اتحادیه آزاد کارگران ایران، ۲۰ شهریور ماه ۱۴۰۲