هشدار «همایون سامهیح نجفآبادی» به یهودیان ایران: «از رسانههای اسرائیلی فاصله بگیرید»
هشدار «همایون سامهیح نجفآبادی» به یهودیان ایران مبنی بر فاصله گرفتن از رسانههای اسرائیلی، نشان داد که اقلیتهای مذهبی در ایران همچنان زیر فشارند، حتی وقتی زبانی جز زبان دعا ندارند.
همایون سامهیح نجفآبادی نماینده جامعه یهودیان (کلیمیان) در مجلس شورای اسلامی، اخیرا با صدور نامهای سرگشاده خطاب به همکیشانش، از آنها خواست تا کانالها و صفحات متعلق به رژیم اسرائیل و رسانههای اجتماعی اسرائیلی را ترک (unfollow) کنند و اگر قبلا «لایک» یا «کامنت» درباره مطالب «خلاف واقع یا حساس» گذاشتهاند، آنها را حذف نمایند. وی اذعان کرد که خود پس از این فعالیتها، از سوی نهادهای امنیتی احضار شده است.
در نامه او آمده است: «اگر نظرات یا لایکهای غیرمعمول، حساس یا گمراهکنندهای ارسال کردهاید، لطفا آنها را در اسرع وقت حذف کنید.» وی همچنین تاکید کرد که ادامه عضویت در کانالهای منسوب به رژیم صهیونیستی، میتواند منجر به پیگرد قانونی شود.
این هشدارِ تازه را باید در بستر تداوم سرکوب اقلیتهای دینی در ایران دید. گزارشها حاکی از آن است که پس از تنشها با اسرائیل، نهادهای امنیتی ایران چند ده نفر از اعضای جامعه یهودیان در شهرهایی مانند تهران و شیراز را احضار یا بازداشت کردهاند.
برخی شهروندان یهودی حتی از ترس خشونتهای تودهای پس از انتقادات سیاسی یا تنش با اسرائیل، از رفتن به خیابان، کار، دعا در کنیسهها یا گردهماییها خودداری کردهاند.
همه اینها نشاندهنده شرایطیست که اقلیتهای مذهبی نه فقط از حکومت، بلکه از سرنوشت اجتماعی و اضطراب عمومی نیز آسیب میبینند؛ اقلیتی دینی که تاریخ چند هزار ساله در ایران دارد، اما دستکم امروز در برابر موجی از سوءظن و فشار امنیتی و اجتماعی قرار گرفته است.
ایران طبق قانون رسمیاش، حضور اقلیتهای مذهبی مانند مسیحیان و یهودیان را پذیرفته است. جامعه یهودیان و مسیحیان ایران، سالهاست که نمایندگانی در مجلس دارد؛ اما همین اقلیت مشروع و شناختهشده، امروز تحت فشار است تا جای خود را در رسانه، فضای مجازی و زندگی عمومی، با «خودسانسوری»، از هر کنش ساده بازتعریف کند. هشدار همایون سامهیح به یهودیان برای حذف لایک و کامنت، یا ترک کانالهای اسرائیلی، در حقیقت پذیرش این واقعیت است که حتی تابعیت، تاریخ، هویت یا قانون رسمی، در برابر امنیت و سیاست قابل چشمپوشیاند.
این واقعه (هشدار به یهودیان ایران) نباید صرفا به جامعه یهود محدود بماند. این روند، هشداری است برای تمام اقلیتهای مذهبی و قومی در ایران، وقتی حکومت و نهادهای امنیتی در سایه «امنیت ملی» به کنترل رسانه، ارتباط و آزادی بیان شهروندان دینی میپردازند، دیگر هیچ مسیحی، بهایی، زرتشتی یا یهودی از احساس ناامنی در امان نیست.
چنین سیاستی، نه فقط نقض حقوق فردی، بلکه نشانه عمیق بیاعتمادی ساختاری به تنوع مذهبی و فرهنگی در جامعه است و قبح آن وقتی بیشتر میشود که اقلیتها رسمیت قانونی و نمایندگانی در مجلس دارند.
آزادیخواهی، حق ارتباط، آزادی دین و عقیده و حتی حق داشتن نظرات سیاسی نباید امتیاز باشد، بلکه باید حق همه باشد. اما اینکه حتی قانون رسمی و نماینده هم نمیتوانند از اقلیت یهود دفاع کند، زنگ خطری است درباره سرنوشت همه اقلیتها در ایران.
هشدار امروز همایون سامهیح نجفآبادی نباید صرفا برای یهودیان معنا داشته باشد، باید برای هر کسی در ایران تداعیگر این باشد که: «تابعیت»، «هویت» و «دین» وقتی در چارچوبی امنیتمحور قرار گیرند، به زندگی مشروط تبدیل میشوند.
تا وقتی چنین نگرشی حاکم است، امید به حقوق برابر برای اقلیتهای مسیحی، یهودی، زرتشتی، بهایی و غیره، در سایه باقی خواهد ماند و یا تحقق آن به سختی امکانپذیر خواهد بود.
