تنش تازه بر سر حزبالله با حضور جنجالی فرزند نصرالله در بیت خامنهای:
تنش امروز میان بیروت و تهران بر سر حزبالله، با انتشار تصویر پسر نصرالله در بیت خامنهای، با واکنشهای تند دیپلماتیک ، وارد مرحله جدیدی شد.
در حالیکه روابط لبنان و جمهوری اسلامی بر سر موضوع خلع سلاح حزبالله در هفتههای اخیر به اوج تنش رسیده، انتشار تصویر «محمدمهدی نصرالله» فرزند دبیرکل کشتهشده حزبالله، در یک مراسم رسمی در دفتر علی خامنهای، بار دیگر به بحث درباره عمق و ماهیت نفوذ تهران در ساختار قدرت لبنان دامن زده است.
این تصویر که نخستینبار از سوی وزارت خارجه اسرائیل در شبکه ایکس منتشر شد، واکنشهای گستردهای را برانگیخت. این وزارتخانه با اشاره به حضور فرزند حسن نصرالله در مراسم «جشن میلاد» دختر پیامبر در حسینیه امام خمینی تهران، در حساب فارسی خود نوشت: «تا جمهوری اسلامی هست، این زالوها دست از ایران برنمیدارند.»
برخی رسانههای داخلی ایران نیز این چهره جوان را «مهمان ویژه» علی خامنهای معرفی کردند. او پیشتر در پیامی خطاب به رهبر جمهوری اسلامی اظهار وفاداری کرده و نوشته بود: «به خدا سوگند، اگر بدانیم که کشته میشویم و سوزانده میشویم و هزار بار زنده میشویم و دوباره تکهتکه میگردیم، باز هم تو را رها نمیکنیم.»
انتشار دوباره این پیام، همزمان با تشدید اختلافات سیاسی بین بیروت و تهران، ابعاد تازهای به این جدال دیپلماتیک بخشیده است.
در شرایطی که دولت جدید لبنان تلاش دارد رابطه خود با حزبالله را بازتعریف کند، تبادل پیامهای انتقادی میان دو کشور ادامه دارد. تازهترین واکنش از سوی «عباس عراقچی» وزیر خارجه جمهوری اسلامی، نیز منتشر شد. او با استقبال از دعوت بیروت برای سفر به لبنان، تصمیم همتای لبنانیاش «یوسف راجی» برای رد سفر به تهران را «شگفتآور» توصیف کرد و نوشت کشورهایی با «روابط دوستانه» نیازی به انتخاب «محل بیطرف» برای گفتوگو ندارند.
عراقچی همچنین با اشاره به «اشغالگری اسرائیل و نقض آتشبس» گفت: «درک میکنم چرا وزیر خارجه لبنان، تمایلی به سفر به ایران ندارد.»
یک روز پیشتر، وزارت خارجه لبنان رسما اعلام کرده بود راجی دعوت ایران را رد کرده و نوشته: «فضای مناسبی برای گفتوگو میان دو کشور فراهم نیست.»
راجی در همان نامه تاکید کرده بود: «ساخت دولت نیرومند، تنها زمانی ممکن است که انحصار سلاح در اختیار دولت و ارتش ملی باشد و تصمیمگیری درباره جنگ و صلح بهطور کامل در دست دولت قرار گیرد.» بیروت سپس مجددا پیشنهاد دیدار در کشوری بیطرف را تکرار کرد.
دولت لبنان با حمایت آمریکا، طرحی را دنبال میکند که طبق آن تا پایان ۲۰۲۵ تنها ارتش مجاز به حمل سلاح باشد؛ طرحی که حزبالله و تهران آن را تلاشی برای تضعیف «محور مقاومت» میدانند.
فشار بینالمللی نیز بر تصمیم لبنان اثر گذاشته است. در مهرماه، هیئتی بلندپایه از نزدیکان دولت آمریکا در بیروت اعلام کرد جمهوری اسلامی «مانع اصلی» خلع سلاح حزبالله است. همزمان، نظرسنجی موسسه گالوپ نشان میدهد ۷۹ درصد مردم لبنان خواهان انحصار سلاح در دست ارتش هستند، رقمی که نشاندهنده تغییر فضای عمومی جامعه است.
چهرههای سیاسی همچون «ولید جنبلاط» نیز هشدار دادهاند که لبنان نباید به ابزار پیامرسانی ایران در مذاکرات منطقهای تبدیل شود و باید جایگاه ارتش را بهعنوان تنها نیروی مسلح قانونی تثبیت کند.
در ایران، اکثریت رسانههای دولتی و حکومتی ترجیح دادهاند این تنش دیپلماتیک را کماهمیت جلوه دهند. برخی ناظران این سکوت را نتیجه دستور شورای عالی امنیت ملی برای «کوچکنمایی» اختلاف با بیروت ارزیابی میکنند. با این حال نمونههایی از تحریف خبری نیز مشاهده شد، برای مثال تیترهایی مانند: «وزیر خارجه لبنان از عراقچی عذرخواهی کرد» یا «لبنان خواستار آغاز فصل جدید روابط شد.»
روزنامه شرق تنها رسانه عمدهای بود که تحلیلی مستقل از این جدال منتشر کرد و نوشت: «تاکید وزیر خارجه لبنان بر انحصار سلاح در دولت، نشانه تلاش بیروت برای حفظ فاصلهای مدیریتشده از ایران است، بدون آنکه وارد تقابل مستقیم شود.»
ترکیب دو رویداد موازی (تنش دیپلماتیک بر سر خلع سلاح حزبالله و حضور فرزند نصرالله در مراسم رسمی خامنهای) تصویر روشنتری از مسیر روبهروی لبنان ارائه میدهد. بیروت در پی بازسازی حاکمیت خود و محدود کردن نقش گروههای مسلح غیردولتی است، در حالی که جمهوری اسلامی همچنان حزبالله را بخش جداییناپذیر راهبرد منطقهای خود میداند.
نمایش نمادین حضور چهره نزدیک به حزبالله در دفتر خامنهای نشان میدهد که تهران قصد عقبنشینی از نفوذ خود در لبنان را ندارد؛ موضوعی که بسیاری از مقامات ایرانی از جمله علی لاریجانی، عراقچی، پزشکیان و خود خامنهای در هفتههای گذشته با صراحت بر آن تاکید کردهاند.
