شصت‌و‌پنجمین دادگاه حمید نوری؛ شاهد: حکومت با آزاد کردن برخی زندانیان قصد داشت بگوید «زندانی سیاسی» وجود ندارد

شصت و پنجمین جلسه دادگاه حمید نوری، متهم به مشارکت در اعدام های تابستان ۶۷ روز دوشنبه بیست و پنجم بهمن ۱۴۰۰ با ادامه شهادت جعفر یعقوبی به طور غیرحضوری و از طریق ویدیو از محل اقامتش در آمریکا برگزار شد.

جعفر یعقوبی در جلسه قبل شهادت داد که در پاییز سال ۱۳۶۳ در تهران دستگیر و یک سال بعد به اتهام عضویت در سازمان فدائیان خلق، مخالفت با جمهوری اسلامی و داشتن اسم مستعار به پانزده سال زندان محکوم شد.

جعفر یعقوبی در جلسه نخست شهادتش در جمعه هفته گذشته، بیست و دوم بهمن ۱۴۰۰ گفته بود که پس از اعدام ها و در آبان ۱۳۶۷، «دادیار عباسی» در دادیاری زندان گوهردشت به او گفته بود که «خوب [از اعدام] قسر در رفتی.»

جعفر یعقوبی امروز در آغاز جلسه دوم در پاسخ به سوال دادستان در مورد منظور متهم از ایراد چنین چیزی گفت با توجه به بالابودن حکمش، «آقای عباسی» از زنده ماندن او ناراحت بود. او گفت عباسی (نوری) اعدام شدن را حق او می‌دانست.

جعفر یعقوبی در دادگاه امروز با نگاه مستقیم به حمید نوری، رسما هویت او را برای مقامات دادگاه تایید کرد و گفت او همان حالت و نحوه نشستن را دارد و تنها کمی لاغرتر و مسن تر شده است. شاهد همچنین هویت برخی از زندانیان اعدامی مندرج در کیفرخواست دادگاه را مانند ابوالقاسم سلیمان پور، محمود علیزاده اعظمی، و بیژن بازرگان تایید کرد.

دنیل مارکوس، یکی از وکلای مدافع نوری، این بار نیز طبق سیاست اتخاذشده توسط تیم دفاع نوری تلاش کرد که با مقایسه بازجویی های پلیس سوئد از شاهد و شهادت او در دادگاه، موارد اختلاف در گفته‌های شاهد دادگاه را به ویژه در مورد تاریخ وقوع حوادث برجسته سازد.

دنیل مارکوس همچنین با طرح سوالاتی در مورد زمان و نحوه اطلاع شاهد از دستگیری حمید نوری مثل همیشه سعی کرد ثابت کند که شهادت این شاهد نیز – به زعم او مانند بسیاری دیگر از شاهدان این دادگاه – تحت تاثیر گفته‌ها و کتاب‌های خاطرات زندانیانی مانند ایرج مصداقی و مهدی اصلانی و همچنین نحوه و زمان آگاهی شاهد از دستگیری حمید نوری قرار دارد. لازم به ذکر است که ایرج مصداقی، یکی از زندانیان جان به در برده از آن اعدام ها است که نقشی کلیدی در دستگیری حمید نوری در سوئد داشته است. ایرج مصداقی خود نیز یکی از شاهدان و شاکیان این پرونده است.

جعفر یعقوبی همچنین در پاسخ به سوال دادستان که چرا ده سال و نیم زودتر از زمان پایان محکومیتش در اسفند ۶۷ آزاد شد، پاسخ داد که حکومت جمهوری اسلامی تعداد زیادی از زندانیان را کشته بود و با آزاد کردن بقیه قصد داشت تبلیغات کند که زندانی سیاسی ندارد.

لازم به ذکر است که جعفر یعقوبی در جلسه نخست شهادتش گفته بود که در دهم شهریور در برابر هیات مرگ از جمله نیری و اشراقی قرار گرفت. او ادعا کرد مسلمان است و پس از تحمل ۳۰ ضربه شلاق در آمفی تئاتر زندان، قبول کرد که نماز بخواند.

دو کتاب خاطرات جعفر یعقوبی به نام های «بیایید گل ها را آب دهیم» به زبان انگلیسی و دو جلدی «مرزهای ناشناخته مرگ و زندگی»، در لیست مدارک کتبی دادگاه نوری قرار دارند. شاهد در کتاب خود عباسی را بطور مشخص با نام «حمید نوری» معرفی کرده است.