خودکشی «کیانوش سنجری» در اعتراض به زندانیان سیاسی

«کیانوش سنجری» در اعتراض به شرایط زندانیان سیاسی جمهوری اسلامی دست به خودکشی زد.
کیانوش سنجری روزنامهنگار، فعال حقوق بشر و همکار سابق صدای آمریکا که سالها در خارج از کشور اقامت داشت، پس از بازگشت به ایران نسبت به شرایط زندانیان سیاسی اعتراض کرده بود که در نهایت در اعتراض به این موضوع، هفته گذشته به زندگی خود پایان داد.
وی یک روز قبل از خودکشی، پستی را در شبکه اجتماعی ایکس منتشر کرده و نوشته بود: «اگر تا ساعت ۷ غروب روز چهارشنبه ۲۳ آبان سال ۱۴۰۳، فاطمه سپهری، نسرین شاکرمی، توماج صالحی و آرشام رضایی از زندان آزاد نشوند و خبر آزادیشان در سایت خبری قوه قضائیه منتشر نشود، در اعتراض به دیکتاتوری خامنهای و شرکایش به زندگی خود پایان خواهم داد.»
گزارشات و ویدیوهای منتشر شده در روز گذشته و روز جاری از کیانوش سنجری، از خودکشی وی با پریدن از ایوان بازار چارسو در تهران خبر میدهد. برخی از دوستان کیانوش روز گذشته دوشنبه بیانیهای را منتشر کرده و در آن ویدیویی از آخرین لحظات حیات وی را به اشتراک گذاشتند. آنها اعلام کردند که نسخه اصلی و کامل ویدیوی مذکور را به خانواده کیانوش نشان داده و صحت محتوا و رخدادهای آن نیز از سوی خانواده وی تائید شده است.
پس از انتشار دو اسکرینشات از ویدیوهای ضبط شده توسط دوربینهای امنیتی ساختمان چهارسو که لحظات خودکشی کیانوش را ثبت کرده بود اما شبهاتی در خصوص آن تصاویر مطرح شده بود، دوستان وی تصمیم گرفتند که ویدیوهای کیانوش را منتشر کنند.
آنها در بیانیهای که در خصوص خودکشی کیانوش منتشر کرده بودند نوشتند: «اگرچه این سند در دسترس عموم قرار میگیرد، اما لازم به ذکر است که انتشار چنین اسنادی در این زمان که تحقیقات کماکان ادامه دارد، نه تنها فرآیند اصولی و علمی تحقیق و سلسله مراتب راستی آزماییها را با اخلال مواجه میکند، بلکه امنیت فیزیکی و روانی و حتی حریم خصوصی شاهدان و افرادی که در حال کمک به یافتن حقیقت بوده و عموم آنها در ایران و در دسترس نهادهای سرکوبگر جمهوری اسلامی هستند را نیز با چالش جدی مواجه میکند و چه بسا این دست فشارها و جو بیاعتمادی کاذب مرتبط با فعالیتهای سایبری نهادهای امنیتی، آنها را از ادامه همراهی منصرف و در تحقیقات اخلال ایجاد کند.»
آنها ضمن اشاره به اینکه حق مردم است تا اطلاعات دقیق را بدانند افزودند: «ضمن احترام به حق عموم برای دانستن حقیقت و گردش آزاد اطلاعات، خواهشمندیم صبر پیشه کرده و ضمن آمادگی برای ناکام گذاشتن پروژه امنیتی مجنونانگاری کیانوش که در بیانیه قبلی به آن پرداخته شد، انرژی خود را برای هدف و نیتی صرف کنند که کیانوش برای آن جان خود را فدا کرده است.
همانطور که در بیانیه دوم گفته شد، تحقیق ما دوستان و همرزمان کیانوش کماکان ادامه دارد و نتیجه این تحقیقات با جزئیات، به همراه مدارک گردآوری شده منتشر خواهد شد. حکومت ایران مانند همه ما از تصمیم کیانوش مطلع بود. اگرچه امکان مداخله و ممانعت از مرگ اعتراضی او را داشت، اما آگاهانه و منفعلانه مرگ او را به تماشا نشست. اگر جمهوری اسلامی در کار نبود، کیانوش و دیگر جاویدنامان وطن حالا زنده بودند و رژیم جنایتکار اسلامی از هر جهت، مسئول مرگ کیانوش شیردل است.» لازم به ذکر است احمد باطبی، سپیده پورآقایی، اردشیر زارعزاده، بهروز جاویدتهرانی، فرزاد حمیدی، عباس خرسندی، کاوه شیرزاد، بهمن صادقینور، کوروش صحتی، حمید علیزاده، مهرداد لهراسبی، سعید کلانکی، منوچهر محمدی و رضا مبین از امضاءکنندگان بیانیه فوقالذکر هست