پاپ لئو و چرخش تاریخی کلیسای کاتولیک آمریکا در حمایت از مهاجران

چرخش آشکار کلیسای کاتولیک آمریکا در انتصابات پاپ لئو با تاکید بر دفاع از حقوق مهاجران، نشاندهنده رویکرد تازه و جامعتری به آموزه «پرو-لایف» است.
در یک تغییر قابلتوجه در ساختار رهبری کلیسای کاتولیک در ایالات متحده، پاپ لئو رهبر کلیسای کاتولیک جهان، با انتخاب اسقفهایی که در حمایت از مهاجران شناخته شدهاند، مسیر واکنش روحانیت این کشور به سیاستهای مهاجرتی دولت دونالد ترامپ را بهطور بنیادین دگرگون میکند.
این انتصابات که برخی تحلیلگران آن را یکی از مهمترین اقدامات پاپ لئو در دوران پاپی خود توصیف میکنند، توجه گسترده رسانهها و نهادهای مذهبی را به خود جلب کرده است.
بر اساس گزارشها، از مجموع ۱۳ اسقف جدید منصوبشده توسط پاپ لئو در ایالات متحده، حداقل ۱۰ نفر از آنها مواضعی صریح در نقد سیاستهای مهاجرتی دولت ترامپ داشتهاند و خواستار بهبود رفتار با مهاجران شدهاند. این مواضع نه تنها شامل انتقاد از سختگیریهای دولتی شده، بلکه از واژههایی مانند «ظالمانه» برای توصیف برخی اقدامات نیز استفاده شده است.
یکی از شاخصترین این انتصابات، انتخاب «رونالد هیکس» بهعنوان اسقف اعظم جدید نیویورک است. هیکس که جایگزین کاردینال «تیموتی دولان» چهرهای با گرایشهای محافظهکار شده است، سابقه خدمت میسیونری در «السالوادور» و سالها فعالیت میان جوامع مهاجران را در کارنامه خود دارد.
وی در اولین کنفرانس خبری خود پس از انتصاب، حمایت کامل خود را از بیانیه کلیسای کاتولیک آمریکا درباره محکومیت سیاستهای مهاجرتی دولت ترامپ اعلام کرد، بیانیهای که خواستار برخورد انسانیتر با مهاجران و تاکید بر رعایت حقوق قانونی قبل از اخراج آنهاست.
کارشناسان مذهبی معتقدند، این انتصابات که جایگزین اسقفهایی با رویکردهای محافظهکارتر شدهاند، بیانگر گسترش مفهوم سنتی «طرفدار حیات» است؛ مفهومی که از مخالفت صرف با سقط جنین فراتر رفته و در برگیرنده دفاع از کرامت انسانی مهاجران و آسیبدیدگان اجتماعی نیز شده است. به گفته یکی از مسئولان واتیکان در امور انتصاب اسقفها، این رویکرد، نشاندهنده بلوغ درک کلیسا از معنای واقعی حمایت از حیات است.
این نگرش تازه در سیاست کلیسای کاتولیک، رابطه میان آموزههای دینی و چالشهای اجتماعی معاصر را برجسته میسازد. پاپ لئو بارها تاکید کرده که آموزه «پرو-لایف» باید شامل احترام به کرامت همه انسانها باشد و نه فقط موضوعات محدود به آغاز زندگی.
وی در سخنانی که بازتاب گستردهای یافت، گفته است: «کسی که میگوید من مخالف سقط جنین هستم اما با رفتار غیرانسانی با مهاجران در ایالات متحده موافق است، درک درستی از مفهوم «طرفدار حیات» ندارد.»
علاوه بر هیکس، برخی از اسقفهای تازه منصوبشده نیز پیشینههای شخصی و حرفهای قابلتوجهی در حمایت از جوامع مهاجر دارند. از جمله «مایکل فام» اسقف سن دیگو که خود پناهنده بوده و در دعاوی حقوقی برای حمایت از پناهجویان حضور یافته و همچنین «رامون بجارانو» که در مکزیک بزرگ شده و در تظاهرات علیه سیاستهای سختگیرانه مهاجرتی شرکت کرده است.
این رویکرد کلی واتیکان و رهبران کلیسا در آمریکا، در نقطهای قرار گرفته که تنشهای سیاسی میان کلیسا و بخشهایی از جامعه مذهبی محافظهکار ایالات متحده نیز افزایش یافته است. « جی. دی. ونس» معاون رئیسجمهور آمریکا، در دفاع از مواضع دولت ترامپ گفته است که هر کشور حق کنترل مرزهای خود را دارد و این سیاستها را بشردوستانه توصیف کرده است، موضعی که بهوضوح در تضاد با پیام کلیسا قرار میگیرد.
انتقادات داخلی و واکنشهای خارجی به این تغییر راهبرد کلیسای کاتولیک، نشان میدهد که نحوه برخورد با موضوع مهاجرت و حمایت از آسیبدیدگان، به یکی از محوریترین مسائل اخلاقی و اجتماعی در ساختار کلیسای آمریکا تبدیل شده است. تحلیلگران مذهبی معتقدند، این انتصابات میتواند برای دههها جهتگیری کلیسا در ایالات متحده درباره عدالت اجتماعی، حقوق بشر و نقش دین در سیاست عمومی را تحت تاثیر قرار دهد.




