اسقف ایرانی‌تبار در صف نخست نامزدان رهبری کلیسای انگلستان
منابع بریتانیایی از احتمال بالای انتخاب اسقف ایرانی‌تبار که در صف نخست نامزدان رهبری کلیسای انگلستان می‌باشد، خبر دادند.
نام «گلی فرانسیس‌دهقانی» اسقف چلمسفورد، این روزها در فهرست کوتاه جانشینان احتمالی «جاستین ولبی» رهبر کنونی کلیسای انگلستان قرار گرفته است. برای نهادی که قرن‌ها تحت هدایت چهره‌های عمدتا بریتانیایی و متولد این کشور بوده، مطرح‌شدن یک زن ایرانی‌تبارِ پناهنده، نقطه عطفی کم‌سابقه محسوب می‌شود. اما آیا گلی فرانسیس‌دهقانی این پناهنده ایرانی، می‌تواند چهره کلیسای انگلستان را دگرگون کند؟
فرانسیس‌دهقانی در نوجوانی با قتل برادرش و سوءقصد به والدینش روبه‌رو شده بود، حوادثی که خانواده‌اش را به ترک ایران واداشت. واکنش پدر او که در مراسم خاکسپاری فرزندش قاتلان را بخشید، تصویری نادر از گذشت در خاطره جمعی جامعه مسیحی جهان بر جای گذاشت. این پیشینه نه‌تنها هویت شخصی او را شکل داده، بلکه مواضعش در قبال مهاجران و اقلیت‌های مذهبی را نیز تقویت کرده است.
کلیسای انگلستان در سال‌های اخیر با کاهش نفوذ اجتماعی و بحران اعتماد عمومی مواجه بوده است. فرانسیس‌دهقانی آشکارا اعلام کرده که کلیسا باید کمتر درگیر ساختارهای درونی و بیشتر درگیر زندگی محرومان، قربانیان فقر و افراد طردشده باشد. این رویکرد می‌تواند پیام روشنی به منتقدان کلیسا مبنی بر تغییر اولویت‌ها از مرکزیت نهادی به حاشیه‌های آسیب‌پذیر جامعه بدهد.
گلی دهقانی سال گذشته به‌دلیل جنجال تعمید گروهی از پناهجویان، به مجلس عوام فراخوانده شد و با پرسش‌های سخت نمایندگان روبه‌رو گردید. به گفته تحلیلگران، عملکرد وی در این جلسه نشان داد که توانایی مدیریت فشار سیاسی را دارد، مهارتی که برای رهبری کلیسای ملی بریتانیا حیاتی است، به‌ویژه در دورانی که موضوع مهاجرت به یکی از خطوط مقدم بحث‌های سیاسی بدل شده است.
انتخاب یک پناهنده ایرانی‌تبار به‌عنوان رهبر کلیسای انگلستان، نه‌تنها پیام نمادینی در دفاع از آزادی مذهب و حمایت از آوارگان خواهد داشت، بلکه می‌تواند بر روابط کلیسا با جوامع مسیحی تحت فشار در خاورمیانه نیز تاثیر بگذارد. با این حال، چنین انتخابی احتمالا مخالفت‌هایی را هم در میان جناح‌های محافظه‌کارتر کلیسا و سیاست‌مداران منتقد مهاجرت برخواهد انگیخت.
فرانسیس‌دهقانی بارها اعلام نموده که ایمان واقعی بدون هزینه نیست. تجربه زیستن در کشوری که تغییر دین می‌تواند با حکم زندان یا مرگ همراه شود، به او درک ملموسی از این مفهوم داده است. اگر وی به مقام رهبری کلیسا برسد، این نگرش می‌تواند سیاست‌ها و اولویت‌های کلیسا را در قبال آزادی‌های دینی به شکلی بنیادین تغییر دهد.
اگرچه هنوز تصمیم نهایی گرفته نشده، اما حضور گلی فرانسیس‌دهقانی در میان نامزدان اصلی نشان می‌دهد که کلیسای انگلستان احتمالا آماده پذیرش رهبرانی با پیشینه‌ای متفاوت است. انتخاب او می‌تواند نه‌تنها نقطه عطفی در تاریخ این نهاد مذهبی باشد، بلکه آزمونی برای صداقت شعارهای آن در دفاع از عدالت، پذیرش و حمایت از طردشدگان به شمار رود.
