واکنش کوبنده به «احمد علمالهدی» که مفاخر ایرانی را به افغانستان نسبت داد
سخنان احمد علمالهدی مبنی بر اینکه مفاخر ایرانی همه از افغانستان هستند، واکنشهای کوبندهای را در بر داشت.
سخنان علمالهدی در خصوص مفاخر ایرانی که بیشتر آنها را به افغانستان نسبت داده بود و به طور گسترده بازنشر داده شد، علاوه بر اینکه معنایی فراتر از نظر شخصی وی در این خصوص داشت بلکه سخنانش در فضای مجازی جنجالی شد.
در دوره دولت سیزدهم، تسهیلات خاصی برای حضور افغانها در ایران داده شد، از صدور کارت ملی تا صدور شناسنامههایی شبیه به شناسنامه شهروندان ایرانی و همچنین دادن حق رای به آنها، که همگی واکنشهای گستردهای را در بر داشت.
واکنشها نسبت به ادعای علمالهدی مبنی بر اینکه همه مفاخر ایران برای افغانستان هستند، خبرساز شد. بسیاری در این باره گفتهاند: «عجیب است در روزگاری که کشورها میکوشند بر افتخارات خود بیفزایند، کسی در ایران پیدا شده و پشت تریبون مفاخر ایرانی را تقدیم دیگران میکند! چرا؟ زیرا احتمالا میخواهد سیاست عجیب و مرموز حضور گسترده افغانها در ایران را تئوریزه کند. سیاستی که حتی به مناظرههای انتخاباتی نیز رسید و رئیس مجلس که کاندیدای ریاست جمهوری شده بود، وعده داد برای کنترل حضور شهروندان افغان در ایران، دیوار مرزی بین ایران و افغانستان میکشد.»
علاوه بر این، بسیاری از کاربران شبکههای اجتماعی اظهار کردند گویی ایران بزرگ، مفاخری که محل تولدشان افغانستان کنونی است، شخصیت برجسته دیگری ندارد و هر چه داشتهایم به قول علمالهدی مال افغانستان است! وی علاوه بر اینکه اطلاعات غلطی دارد مانند محل تولد ابن سینا، بلکه صورت مسئله را نیز معکوس کرده چرا که برخی از کشورهای کنونی که مستقل شدهاند، در گذشته جزوی از خاک ایران بودند پس طبیعی است که مفاخر مذکور نیز ایرانی بودهاند و تقسیمات ارضی که به وجود آمد، ایرانی بودن این مفاخر را نفی نمیکند.
لازم به ذکر است که قسمت بزرگی از ناحیه قفقاز، افغانستان، آسیای میانه، تاجیکستان، ازبکستان، ماوراءالنهر و خوارزم، دریای کاسپین، پاکستان و کشمیر، کوههای هندوکش، بخشهایی از چین، کردستان، تمامی منطقه خلیج فارس، میان رودان (بینالنهرین)، ارمنستان و بخشهایی از ترکیه امروزی، از جمله مناطقی هستند که در گذشته جزوی از خاک ایران بودند اما پس از تقسیم اراضی، اکنون ایران به گربهای کوچک در نقشه عریض کره زمین تبدیل شده است.
کاربری نیز سواد علمالهدی را به چالش کشیده و گفت: «ای کاش علمالهدی ایران را دوست داشت و ای کاش در زمینهای که تخصص و سوادش را ندارد حرفی نزند و ای کاش همین گونه که با حرارت از مفاخر ایرانیان متولد افغانستان و ازبکستان کنونی حرف میزند، قدر مفاخر معاصر ایران را نیز بداند که یکی از آنها »مریم میرزاخانی» بود که همین چند روز پیش سالروز درگذشتش در غربت بود.»