مرگ یک زندانی در زندان مرکزی قم؛ گفتگو با خانواده او

منابع حقوق بشری خبر مرگ «وحید صیادی نصیری» زندانی سیاسی- عقیدتی بعد از ادامه اعتصاب غذا در زندان مرکزی قم را دادند.

صدای آمریکا در گفت‌وگو با برخی از اعضای خانواده این زندانی سیاسی، خبر در گذشت او را تأیید کرد.

«خانم صادقی» مادر «وحید صیادی نصیری» روز چهارشنبه ۲۱ آذر در گفت‌وگو با صدای آمریکا گفت: وحید صیادی نصیری به اتهام فعالیت سیاسی اول مرداد سال جاری به وسیله ماموران سپاه در منزل بازداشت و در زندان لنگرود قم زندانی بود.

خانم صادقی به صدای آمریکا گفت: ساعت ۲ بعد از ظهر امروز دو تماس تلفنی با اعضای خانواده وحید صیادی نصیری گرفته شده که در یکی از این تماس‌ها به مادر این زندانی سیاسی- عقیدی گفته شد که او را از زندان لنگرود به بیمارستان کامکار قم منتقل کرده‌اند و در تماس دیگری به برادر این زندانی گفته شده که آقای صیادی نصیری در بیمارستان شهید بهشتی قم بستری شده است.

مادر وحید صیادی نصیری دلیل فوت فرزندش را در گفت‌وگو با صدای آمریکا اعتصاب غذای بیش از ۵۰ روزه او عنوان کرد و گفت تنها درخواست آقای صیادی نصیری این بود که او را به زندان اوین منتقل کنند.

از زمان انتشار خبر در گذشت وحید صیادی نصیری تا این لحظه خانواده او از محل نگهداری دقیق جنازه بی اطلاع هستند و مطلع نیستند که آیا جنازه این زندانی سیاسی- عقیدتی به خاک سپرده شده و یا در سردخانه نگهداری می‌شود.

همچنین «سعید صادقی نصیری»، برادر «وحید صیادی نصیری» در گفتگو با صدای آمریکا گفت: در تماس تلفنی یکی از مسئولان مددکاری زندان لنگرود قم به آقای صادقی نصیری گفته شده است که برادر ایشان در بیمارستان جان خود را از دست داده است و باید برای تحویل جنازه به بیمارستان شهید بهشتی قم مراجعه کنند.

آقای صادقی نصیری با حضور در بیمارستان شهید بهشتی مطلع می‌شود که برادر او ساعت ۸ صبح امروز در بیمارستان فوت کرده و جنازه به سردخانه بهشت معصومه (قبرستان قم) منتقل شده است.

برادر این زندانی سیاسی- عقیدتی به صدای آمریکا گفت این اولین بار نیست که او بازداشت شده است، پیشتر او به اتهام نامعلوم پس از دو سال حبس در زندان‌های اوین و گوهردشت کرج (رجایی شهر) در اسفند ۹۶ از زندان آزاد شد، اما مجددا پس از چند ماه در تابستان سال جاری بازداشت و به زندان لنگرود قم منتقل شد.

بر اساس ماده ۲۴ قانون آیین دادرسی کیفری، ضابط دادگستری باید نتیجه بررسی خود را به مرجع قضایی منتقل کند. در صورت نیاز، درخواست تکمیل قانونی قابل بررسی است، ولی متهم را نمی‌شود در بازداشت نگه داشت. حداکثر زمانی که متهم می‌تواند در بازداشت بماند، ۲۴ ساعت است. ورای این مهلت زمانی، هرگونه تصمیم در خصوص ادامه بازداشت باید با اطلاع مقام قضایی باشد.

خانم صادقی همچنین به صدای آمریکا گفت «مثل این جوان‌ها [در جامعه] زیاد هستند، جوان من که رفت ولی تنها خواسته من از مسئولین این است که به خواسته جوانان رسیدگی کنند»

در عمر جمهوری اسلامی ایران بارها زندانیان سیاسی بخصوص در دهه شصت دست به اعتصاب غذا زدند تا از این طریق به آنچه بر آنها در زندان می گذرد اعتراض کنند اما در دو دهه اخیر این اعتراض زندانیان سیاسی، از سوی رسانه ها بیشتر دنبال شده است.

هدی صابر، نویسنده و فعال سیاسی جریان ملی مذهبی در ایران، خرداد ماه سال ۱۳۹۰ پس از ۱۰ روز اعتصاب غذا به علت عارضه قلبی به بیمارستان مدرس تهران منتقل شد و در آنجا درگذشت.

یکی از طولانی ترین اعتصاب‌ها در میان زندانیان سیاسی طی دو دهه گذشته، اعتصاب غذای اکبر گنجی، روزنامه نگار و نویسنده زندانی در تهران بود که حدود ۷۴ روز به طول انجامید.

مهدی خزعلی، فرزند آیت الله خزعلی، از اعضای پیشین شورای نگهبان، طی سالهای گذشته بارها به دلیل انتقاد از حکومت و فعالیت‌های مدنی خود بازداشت و به زندان محکوم شد اما هر بار در اعتراض به بازداشت خود دست به اعتصاب غذا زد.

آرش صادقی، فعال دانشجویی و زندانی سیاسی نیز یکی از طولانی‌ترین دوره های اعتصاب غذا را داشت. او اوایل آبان ماه سال ۹۵ تا ۱۴ دیماه در اعتراض به بازداشت همسرش، گلرخ ابراهیمی ایرایی دست به اعتصاب غذا زد.

آتنا دائمی، فعال مدنی اوایل سال ۱۳۹۶ پس از اینکه دادگاه به دو اتهام «تمرد در برابر ماموران در حین انجام وظیفه» و «توهین به مامور دولت حین انجام وظیفه» او و دو خواهرش را هر کدام به سه ماه و یک روز زندان محکوم کرد، دست به اعتصاب غذا زد. خانم دائمی که خواستار اعلام برائت و آزادی خواهرانش شده بود، پس از ۵۰ روز اعتصاب غذا و به دنبال نقض حکم خواهرانش از سوی دادگاه، اعتصاب غذای خود را شکست.

منبع:‌ صدای آمریکا