دی ماه و ضرب آهنگ کاری
عمل متداول و متناوب مامورین اطلاعاتی دولت اسلامی ایران در ایام میلاد خداوند عیسی و سال نو مسیحی، یورش به کلیساها و دستگیری مسیحیان است. عملیاتی که بیش از سه دهه جزو برنامه لاینفک ادارات اطلاعاتی شده است.
خبر بازداشت نوکیشان مسیحی، یورش به کلیساهای خانگی و برهم زدن جلسات پرستشی در ایام میلاد خداوند عیسی چیزی نیست که ما و یا حتی سایر رسانه‌های غیر مسیحی را شوکه و متعجب کند. در ایام میلاد و سال نو مسسیحی، ضربآهنگ کاری آقایان افزایش می یابد. چرا؟
واضح است. شوق و اشتیاقی که ایرانیان مسیحی و حتی غیر مسیحی به انجام دادن بعضی از مراسم جشن میلاد عیسی مسیح دارند، موجبات خشم آقایان را فراهم می سازد. باور ندارید؟
اخبار را دنبال کنید و ببنید که چطور فروشندگان از فروش هرگونه اقلامی که با این جشن مناسبت دارد، منع می شوند. داشتن درخت تزئین شده کاج در این مدّت ، آلت جرم است. می خندید؟ به اقلام توقیفی مامورین در خبر دستگیری نوکیش مسیحی میثم حجتی ، توجه کرده اید؟
اگر حوصله داشته باشید و کمی وقت، می توانید با سرکشی به آرشیو خبری شبکه‌های خبری مسیحی و غیر مسیحی به وفور این نوع اخبار را پیدا کنید. در دنبال کردن اخبار بازداشت‌ها ، نکات قابل تاملی برای شمای ” نکته بین ” هم تنویر خواهد شد.
۱. مگر این نوکیشان مسیحی چقدر هستند که پس از سی سال و با این حجم دستگیری ، هنوز وجود دارند؟ واقعا چرا آنها تمامی ندارند؟
۲. دقت کرده اید که نوکیش مسیحی سامان رحمانی فرزند چه کسی بود؟
۳. در بیانات مسولین دولت اسلامی متوجه نظرات آنان در باره نوکیشان مسیحی شده اید؟ مقایسه مسیحیان تبشیری با طالبان و وهابیان ؟! حتی مسیحیت تبشیری را صهیونیستی اعلام فرمودند !!
خشم کور دکتر تمدن‌ها و آقایان لباس شخصی اداره اطلاعات، حتما دلیل موجه‌ای هم دارد. شما بگوئید، پرسش اول و دوم برای این خشم کافی نیست؟ بسیاری با علم به سابقه شدّت خشم آقایان، از آنان ابائی نداشته و به خداوندی عیسی ایمان می آورند. از آن بدتر اینکه، این مسیحیت تبشیری تا خلوتگاه آقایان پیش رفته و فرزندان‌شان هم ایمان می آورند. این فرزندان یا مغبوض پدرانشان شده ، دستگیر می شوند و همه ما خبرش را می شنویم. و یا پدرانشان برای حفظ آبرو و اعتبار خود، آنان را چراغ خاموش و به بهانه تحصیل و … به بلاد کفر اعزامشان می کند.
احتمالا در محافل خصوصی آقایان، اخبار و ارقام افزایش گرایش به مسیحیت است که اوقاتشان را تلخ می کند. خاصا اگر روایت مسیحی شدن فرزند یک روحانی عالی رتبه ، نماینده مجلس و یا سردار سپاه باشد. و احتمالا در این محافل خصوصی ست که تصمیم به ” ضربه زدن نهائی بر پیکر کلیسا ” کشیده می شود. می خواهم اینجا اعترافی را رسانه‌ای کنم. من شخصا از خانواده هر سه گروه یاد شده ، مسیحیان معتقدی را می شناسم.
در انتها مثلی در باره پادشاهی خداوند در انجیل متی باب سیزده آیه ۳۳ را یادآور می شوم.
” و مثلی دیگر برای ایشان گفت که ملکوت آسمان خمیرمایه‌ای را ماند که زنی آن را گرفته، در سه کیل خمیر پنهان کرد تا تمام، مخمر گشت. “
این کوتاه‌ترین توضیح خداوند درباره پادشاهی او در میان ماست. پادشاهی عیسی بر زمین، مثلِ ” خمیر مایه ” است. کافی ست که خمیرمایه به خمیر زده شود. هیج کس و هیج چیز نمی نواند مانع ” ورآمدن ” خمیر شود. خمیرمایه پادشاهی مسیح بر کشورمان زده شده و در سکوت، بزرگ شده و پیش خواهد رفت. چه مطلوب میل ما باشد و چه نباشد. پادشاهی خداوند دراین سی و هفت سال اخیر، فوق از باور همه ما رُشد کرده و به پیش خواهد رفت. برای اوهیچ مانع‌ای وجود ندارد. آمین.
