فریبا اشتری، شهروند بهائی توسط ماموران امنیتی بازداشت شد

خبرگزاری هرانا – فریبا اشتری، شهروند بهایی ساکن یزد روز چهارشنبه ۱۶ شهریورماه، توسط ماموران وزارت اطلاعات بازداشت و به زندان این شهر منتقل شد.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، روز چهارشنبه ۱۶ شهریور ۱۴۰۱، فریبا اشتری، شهروند بهایی ساکن یزد توسط ماموران وزارت اطلاعات بازداشت شد.

یک منبع مطلع در این خصوص به هرانا گفت: “خانم اشتری پس از بازداشت به زندان یزد منتقل شده است. به نظر میرسد که بازداشت و انتقال به زندان ایشان جهت اجرای حکم حبس وی صورت گرفته است.”

فریبا اشتری، در تاریخ ۳۱ خرداد ۱۳۹۹ توسط شعبه اول دادگاه انقلاب یزد به ریاست مستشار محمدرضا دشتی پور، از بابت اتهام “عضویت در گروه های مخالف نظام جمهوری اسلامی ایران” به ۵ سال حبس و از بابت اتهام “تبلیغ علیه و به نفع گروه های مخالف نظام جمهوری اسلامی ایران” به ۱ سال حبس و در مجموع به ۶ سال حبس تعزیری محکوم شده است. با استناد به ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی ۵ سال زندان در خصوص خانم اشتری قابل اجرا خواهد بود.

فریبا اشتری پیش از این نیز در تاریخ ۱۱ آذر ۱۳۹۸ توسط نیروهای وزارت اطلاعات در منزل خود در یزد بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد. او نهایتا در بهمن ماه ۹۸ با تودیع قرار وثیقه به صورت موقت و تا پایان مراحل دادرسی از زندان آزاد شد.

فریبا اشتری متولد ۱۳۵۱، متاهل و مادر دو فرزند است. این شهروند بهایی مبتلا به بیماری قلبی بوده و در سال گذشته و پیش از بازداشت دو عمل جراحی انجام داده است.

فریبا اشتری پیشتر نیز در سال ۹۳ به اتهام “تبلیغ علیه نظام ” و “عضویت در تشکل جامعه بهایی” به دو سال حبس تعزیری و یک سال حبس تعلیقی محکوم و طی سال‌های ۹۳ تا ۹۵ مدت دو سال را در زندان یزد سپری کرد. ناصر باقری، همسر خانم اشتری نیز که دوره محکومیت  ۹ ماهه خود را در زندان یزد سپری می‌کرد، اسفندماه ۹۸ با پایان مدت محکومیت خود از زندان یزد آزاد شد. فائز باقری، فرزند فریبا اشتری نیز اسفندماه ۹۳ در سن ۱۷ سالگی بازداشت و پس از ۵ ماه با تودیع قرار تا پایان مراحل دادرسی آزاد شد. فائز باقری نهایتا توسط دادگاه انقلاب یزد به ۳ سال حبس تعزیری محکوم شد. این حکم در مرحله تجدیدنظر به ۱ میلیون تومان جزای نقلی تقلیل یافت.

شهروندان بهایی در ایران از آزادی‌های مرتبط به باورهای دینی محروم هستند، این محرومیت سیستماتیک در حالی است که طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی هر شخصی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین با اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن به طور فردی یا جمعی و به طور علنی یا در خفا برخوردار باشد.