نسل‌کشی با سکوت ما ادامه دارد

طبق صحبت‌های یک هموطن ایرانی، با سکوت ما نسل‌کشی ادامه خواهد داشت.

یک هموطن ایرانی که هویت او مشخص نیست، ویدیویی را در صفحات اجتماعی منتشر کرد و در آن از مشکلات و جنایات جمهوری اسلامی گفته و اعلام می‌کند نسل‌کشی با سکوت ما ادامه خواهد داشت.

او در این ویدیو می‌گوید: «نسل‌کشی در وطن ما به دست ضحاکان و جلادان زمان (حکومت قاتل جمهوری اسلامی) تا زمانی که ما سکوت کنیم، ادامه خواهد داشت. ما همیشه به یاد کشته‌شدگانی که با تیر مستقیم کشته می‌شوند هستیم، آنها باعث افتخار و سربلندی ما هستند زیرا با اقتدار و شرف خود، مرگ را پذیرفته و نام خود را در تاریخ ثبت کردند.

در ایران کشتگانی داریم که به دست حکومت کشته می‌شوند و هیچ کس یادی از آنها نمی‌کند. کشته‌های جاده‌ای که با ارابه مرگ که همان خودروهای داخلی است، به کام مرگ می‌روند. از کودک تا افراد مسنی را داریم که روزی هزار بار آرزوی مرگ می‌کنند، زیرا به علت مشکلات تحمیلی توسط جمهوری اسلامی، به اعتیاد مبتلا شده‌ و راه نجاتی ندارند.

کودکان کار را داریم که در خیابان، آینده و شخصیتشان خُرد می‌شود. کولبرانی داریم که در سکوت کوهستان یخ زده و یا از کوه پرت می‌شوند و روزی هزار بار آرزوی مرگ می‌کنند. سوخت‌برهایی داریم که با کوچکترین جرقه، خود و زندگیشان به آتش کشیده می‌شود، آنها هم روزی هزار بار آرزوی مرگ می‌کنند.

زباله‌گردهایی داریم که وقتی در انبارهای زباله به دنبال روزی هستند، با بوع تعفن زباله روزی هزار بار آرزوی مرگ می‌کنند. دست‌فروشانی داریم که تمام بساطشان زیر پوتین‌های شهرداری جلاد، لگدمال شده و غرورشان زیر پا له می‌شود و روزی هزار بار آرزوی مرگ می‌کنند.

زن و دختران ایرانی را داریم که به علت فقر و بدبختی که حکومت جمهوری اسلامی به آنها تحمیل کرده، دست به تن‌فروشی زده و زیر دلارهای اعراب خُرد شده، خود و آینده‌اش تباه و همه از بین می‌رود.

کشاورز و دامداری را داریم که از بی‌کفایتی مسئولین خانه‌نشین شده‌اند. جانبازهایی را داریم که به علت پول دارو، شبانه‌روز آرزوی مرگ کرده و در انتظار داروهایشان هستند و هیچ کس به دادشان نمی‌رسد. بازنشستگانی را داریم که حقوقشان به نان شب کفایت نمی‌کند. فرار نخبگان و تحصیلکرده‌ها را داریم.» این هموطن غیور مردم را به هوشیاری و بیداری دعوت می‌کند.

ویدیوی کامل صحبت‌های این هموطن دلاور در زیر قابل مشاهده است.

اگر اینها نسل‌کشی نیست، چه اسمی می‌توان بر آن گذاشت؟ تا کی می‌خواهیم سکوت کنیم؟