حضور «خالد پیرزاده» در دادگاه با پلک دوخته شده

خالد پیرزاده زندانی سیاسی، با پلک دوخته شده در جلسه بازپرسی دادگاه حاضر شد.

خالد پیرزاده فعال سیاسی مشروطهخواه، روز دوشنبه در اعتراض به فشارهایی که مقامات جمهوری اسلامی به خانواده وی میآورند، در جلسه بازپرسی خود واقع در شعبه سوم بازپرسی دادسرای اوین با پلک دوخته حاضر شد.

به نقل از یک منبع مطلع نزدیک به خالد در روز گذشته، وی در نیمه شب ۶ آذر اقدام به دوختن پلک خود کرد زیرا تمام حسابهای بانکی خانوادهاش که مبلغی پول نیز برای تمدید اجاره خانهای که در آن مستاجر هستند در آن بوده را بستهاند. مسدود شدن حسابهای بانکی خانواده پیرزاده باعث شده تا خانواده وی نتوانند با مبلغ قبلی اجاره خانه را بپردازند.

فرد مطلع مذکور ضمن تاکید بر اینکه از اتهامات گوناگون نسبت داده شده به خالد، اتهام «نشر اکاذیب» را از پرونده وی برداشتهاند افزود: «درباره اتهام «تحصیل مال نامشروع»، از وی اعتراف اجباری گرفتهاند و این مسئله به بسته شدن حسابهایی مربوط میشود که دوستان برای درمان به او کمک کردهاند و در همین حساب که به همسر او متعلق است، مبلغ رهن خانه نیز وجود دارد.»

به نقل از مجموعه فعالان حقوق بشر ایران، خالد پیرزاده در جلسه بازپرسی در مقابل اتهاماتی شامل «فعالیت تبلیغی علیه نظام» و «اجتماعی و تبانی» از خود دفاع کرده است.

خالد پیرزاده قهرمان سابق بدنسازی ایران است که خرداد ۹۸ توسط نیروهای حکومتی بازداشت شد و در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست محمد مقیسه به اتهام «اجتماع و تبانی» و «توهین به رهبری» به هفت سال حبس تعزیری محکوم شد. وی در زمان بازداشت فقط دردی در زانوی چپ و کمی ضعف در راه رفتن داشت.

خالد پیرزاده زندانی سیاسی در بهمن ۱۴۰۱ به دلیل عدم توانایی در راه رفتن و وضعیت جسمانی وخیمش که به دلیل شکستگی مهرههای کمر، نخاع وی نیز آسیب دیده بود، همچنین به دلیل اختلال اضطراب وخیم از زندان آزاد شد و پس از خدمات درمانی به طور مداوم، بخش زیادی از سلامتی خود را به دست آورد.

وی در شهریور سال جاری برای ادامه روند درمان قصد سفر به ترکیه را داشت که مجدد توسط نیروهای امنیتی در فرودگاه اهواز بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین در تهران منتقل شد و در آبان ماه به دلیل گرفتگی قلب و تشنج به بیمارستان منتقل شد.

آقای پیرزاده و دیگر فعالان سیاسی در داخل و خارج از زندان، در ماههای گذشته طی پیامی مشترک درباره وضعیت ایران گفتند. آنها وضعیت نابسامان امروز ایران را نتیجه افکار، روشها و اهدافی دانستند که با انقلاب ۵۷ و به کجراهه رفتن مشروطیت، در نبرد میان مشروطهخاهان و مشروعهخواهان ایجاد شده است.