کندن گوشت بدن تا آویزان شدن از سقف، شیوه‌های شکنجه در زندان‌های طالبان در افغانستان است
نهاد حقوق بشری «رواداری» از شیوه‌های شکنجه در زندان‌های طالبان در افغانستان که از کندن گوشت بدن تا آویزان شدن از سقف است، خبر داد.
نهاد حقوق بشری «رواداری» در گزارش جدید خود ضمن اعلام وضعیت حقوق بشری در افغانستان، شیوه‌های شکنجه زندانیان در زندان‌های طالبان را افشا کرد. در گزارش مذکور، رهایی از شکنجه در زمره حقوق مطلق و سلب‌ناپذیر افراد است که هیچ توجیهی نمی‌تواند آن را نقض کند.
طبق کنوانسیون منع شکنجه و کنواسیون حقوق مدنی و سیاسی، تعذیب، شکنجه و سایر رفتارهای ظالمانه و تحقیرآمیز ممنوع اعلام شده اما طبق اسناد به دست آمده، طالبان نه تنها با زندانیان خود بدرفتاری می‌کند بلکه آنها را به شدت شکنجه می‌کند.
«رواداری» در گزارش خود گفته است: «طالبان از روش‌های شکنجه‌آمیز به عنوان رایج‌ترین شیوه‌های اخذ اعتراف و اثبات اتهام افراد بازداشت شده و زندانی استفاده می‌کنند و آنان را تا جایی شکنجه می‌کنند که به اعتراف اجباری تن دهند.»
این نهاد در گزارش خود افزوده: «به دلیل عدم دسترسی نهادهای حقوق بشری به زندان‌های تحت کنترل طالبان،آمار مشخصی از میزان شکنجه زندانیان در دسترس نیست، اما زندانیان آزاد شده از بند طالبان برخلاف تهدیدات طالبان که نباید به رسانه‌ها چیزی درباره شکنجه‌ها بگویند در غیر این صورت مجدد بازداشت خواهند شد، گفته‌اند که انواع مختلف شکنجه را تجربه کرده‌اند.»
نهاد حقوق بشری رواداری در گزارش خود به شیوه‌های گوناگون و ظالمانه شکنجه توسط طالبان از جمله «بستن سنگ به آلت تناسلی مردان، کندن گوشت بدن و ناخن‌ها، گرسنه نگهداشتن، قرار دادن در گرما یا سرمای شدید، ترساندن با شلیک گلوله، غرق مصنوعی، گذاشتن لوله آب در دهان زندانیان طوری‌که آنها را ابتدا با کمپل محکم می‌بندند و سپس به زور آب می‌دهند، شوک برقی، قراردادن در معرض آلودگی صوتی، بی‌خوابی دادن، لت‌وکوب با مشت و لگد، چوب و قنداق تفنگ، آویزان کردن از سقف، خفه کردن و تهدید به قتل زندانیان و اعضای خانواده‌های آنان، نگهداشتن زندانیان در آفتاب گرم و سوزان و غذا ندادن» اشاره کرده است.
زندانیان بسیاری شکنجه‌های طالبان را متحمل شده‌اند اما برخی از آنان این شکنجه‌ها را تاب نیاورده و در زیر شکنجه‌ها به قتل رسیده‌اند. این میزان از شکنجه که به قتل منجر می‌شود، در سال جاری میلادی نسبت به سال گذشته ۲۰ درصد افزایش داشته است.
وکیلی که از شهر کابل بازداشت و به مدت دو ماه در زندان طالبان بوده، اظهار داشته که در مدت دو ماه بازداشتش انواع شکنجه از جمله شوک برقی، آویزان کردن از سقف و لت‌وکوب فیزیکی را تجربه کرده است.
این نهاد حقوق بشری علاوه بر وضعیت افغان‌ها در زندان‌های طالبان، وضعیت گروه‌های قومی و مذهبی را که به شدت آسیب‌پذیر هستند را نیز مورد بررسی قرار داده است. طبق این گزارش‌ها، طالبان افراد قومی و مذهبی را از خدمات عمومی، دسترسی به فرصت‌های شغلی، تطبیق پروژه‌های انکشافی، کمک‌های بشردوستانه، توزیع امکانات و منابع ملی بازداشته و با آنها به صورت تبعیض‌آمیز عمل می‌کند.
طالبان همچنین در استان بدخشان مدرسه‌های متعددی را راه‌اندازی کرده و شیعیان اسماعیلی را مجبور کرده تا فرزندان خود را به این مدرسه‌ها بفرستند تا بر اساس فقه حنفی آموزش ببینند.
سازمان‌های حقوق بشری بین‌الملل و نهادهای سازمان ملل متحد، بارها رفتارهای تبعیض‌آمیز علیه افراد قومی و مذهبی را محکوم کرده و درباره پیامدهای آن هشدار داده‌اند.
