تجمع مردم ایران و خارج از کشور، در دومین سالگرد قتل مهسا امینی
مردم ایران و ایرانیان ساکن خارج از کشور، در دومین سالگرد قتل «مهسا امینی» دست به تجمع زدند.
با توجه به اینکه دو سال از قتل حکومتی مهسا امینی (ژینا) میگذرد، اما بنابر گزارشات منتشر شده، روز گذشته یکشنبه ۲۵ شهریور ماه مصادف با دومین سالگرد قتل «مهسا امینی»، مردم در نقاط مختلف داخل و خارج از کشور دست به تجمع زدند، به طوری که خانواده امینی تهدید شدند که در صورت ترک خانه به قصد رفتن بر سر مزار مهسا، بازداشت خواهند شد.
نیروهای امنیتی مسیرهای منتهی به آرامستان «آیچی» که مهسا در آن دفن شده است را بستند. علاوه بر تجمع مردم، بازاریان و کسبه نیز در شهرهای پیرانشهر، اشنویه، دهگلان، کامیاران، کرمانشاه، مهاباد، سنندج، سقز، دیواندره و بوکان، مغازههای خود را تعطیل و دست به اعتصاب زدند.
با توجه به اینکه بسیاری از بازداشتشدگان اعتراضات سراسری اکنون در زندانها به سر میبرند، اما همچنان با مردمی که در حمایت از جنبش زن، زندگی، آزادی دست به تجمع زدهاند، همراه شدند. ۳۴ تن از زنان زندانی سیاسی که در بند زنان زندان اوین به سر میبرند، روز گذشته یکصدا با مردم معترض، علیه سیاستهای حکومت و سرکوب مردم دست به اعتصاب غذا زدند.
علاوه بر داخل کشور، ایرانیان ساکن در خارج از کشور نیز در شهرهای لندن، پاریس، برلین و لوسآنجلس دست به تجمع زدند. لازم به ذکر است که شورای شهر لوسآنجلس، از تغییر نام یکی از چهارراههای این شهر در محله ایرانیان، به چهار راه «زن، زندگی، آزادی» در روز گذشته ۱۵ سپتامبر خبر داد.
شاهزاده رضا پهلوی نیز به مناسبت دومین سالگرد قتل مهسا امینی، پیامی را منتشر کرده و نوشت: «صدای مهسا امینی همچنان زنده است و راه همه قهرمانان جاویدنام وطن که جان خود را برای آزادی و سربلندی ایران فدا کردند، ادامه دارد.»
شاهزاده پهلوی خطاب به مردم ایران افزود: «نام پرافتخارشان را با صدای رسا فریاد بزنید. داستان شجاعتشان را به اشتراک بگذارید، یاور خانوادههای دلیرشان باشید و دوشادوش هم در برابر رژیم جمهوری اسلامی بایستید. ما با هم قویتریم.»
«رضا علیجانی» فعال و تحلیلگر سیاسی نیز در واکنش به این جنبش گفت: «جنبش مهسا، به طور همزمان دو جنبش اجتماعی ـ فرهنگی و سیاسی را رقم زد. این جنبش، ایران را در محیط کار، اجتماع و بین اقشار مختلف، دچار تحول انقلابی کرد و یکی از مهمترین ضربههای تاریخ را به مردسالاری عمیق در جامعه زد. هرچند حجاب اجباری نماد جنبش در سطح اجتماعی و فرهنگی آن بود، اما مسئله فراتر از آن رفت و به کلیت حقوق نادیده گرفته شده زنان کشیده شد. سیر همگرایی در جامعه، میان نیروهای سیاسی و مدنی و در طرف مقابل، واگرایی درون قدرت، از دستاوردهای سیاسی این جنبش بود.»