تمدید ماموریت «مای ساتو» و کمیته حقیقت‌یاب بین‌المللی برای امور ایران
تمدید ماموریت «مای ساتو» و کمیته حقیقت‌یاب بین‌المللی برای امور ایران
در ماه اخیر درخواست‌های بسیاری از سازمان‌های حقوق بشری برای تمدید ماموریت گزارشگر ویژه حقوق بشر و کمیته حقیقت‌یاب مستقل بین‌المللی در امور ایران به شورای حقوق بشر سازمان ملل ارسال شده بود. شورای حقوق بشر سازمان ملل نیز با تصویب قطعنامه‌ای در روز پنجشنبه ۳ اپریل برابر با ۱۴ فروردین، ماموریت «مای ساتو» گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران و کمیته حقیقت‌یاب مستقل بین‌المللی را تمدید کرد.
گزارش‌های نهایی ارائه شده به شورای حقوق بشر سازمان ملل توسط کمیته حقیقت‌یاب، بر اساس ۳۸ هزار سند قضایی و پزشکی و بالغ بر ۲۸۵ مصاحبه در ۲۵۲ صفحه تنظیم شده بود. در این گزارش بر نقض گسترده و شدید حقوق بشر توسط جمهوری اسلامی در جریان سرکوب اعتراضات سراسری در سال ۱۴۰۱ که با کشته شدن مهسا امینی شدت بیشتری گرفت تاکید شده و برخی از اقدامات جمهوری اسلامی نیز، در حد جنایت علیه بشریت ارزیابی شده است.
«سارا حسین» رئیس کمیته حقیقت‌یاب که از سال ۱۴۰۱ به مدت دو سال برای تمرکز بر اعتراضات زن، زندگی، آزادی تشکیل شده بود، در آخرین گزارش خود حکومت ایران را به ایجاد فضای رعب و مصونیت سیستماتیک متهم کرده بود.
شورای حقوق بشر سازمان ملل نیز با بررسی گزارشات و درخواست سازمان‌ها و نهادهای حقوق بشری، قطعنامه مذکور را پس از دریافت آرا با ۲۴ رای موافق، ۸ رای مخالف و ۱۵ رای ممتنع به تصویب رساند، همچنین محدودیت زمانی گذشته نیز از این ماموریت‌ها حذف شدند تا زمان و امکان بیشتری برای بررسی موارد نقض حقوق بشر در ایران فراهم باشد.
نمایندگان کشورهای اسپانیا، مکزیک، بلژیک، سوئیس، هلند، کاستاریکا و برزیل در حمایت از این قطعنامه صحبت کردند اما هیئت‌های جمهوری اسلامی ایران با تبعیض‌آمیز توصیف کردن این قطعنامه و کشورهایی همچون اندونزی، چین و کوبا با این قطعنامه مخالفت کردند.
«علی بحرینی» نماینده دائم ایران در ژنو پس از ارائه گزارش‌ها، ضمن توصیف ساخته «استکبار جهانی» برای کمیته حقیقت‌یاب، جلسه را ترک کرد. حکومت ایران ضمن رد کردن گزارشات بین‌المللی در خصوص نقض گسترده حقوق بشر در ایران و نفی شهادت‌های قربانیان، مدعی شده که ایران زندانی سیاسی و عقیدتی ندارد.
نماینده ایسلند که ارائه دهنده این قطعنامه بود نیز تاکید کرد: «ممکن است مقام‌های ایرانی با این قطعنامه موافق نباشند، اما مردم ایران هستند که خواهان پاسخ‌گویی‌اند. آنها می‌خواهند صدایشان شنیده شود.»
