چهار ماه بی‌خبری از وضعیت یک زندانی دوتابعیتی در ایران؛ خانواده جمشید شارمهد: نگذارید ربوده شدن مخالفان رژیم ادامه پیدا کند

دختر یک شهروند دو تابعیتی ایرانی-آلمانی زندانی در ایران می‌گوید با گذشت دست کم چهار ماه از «ربوده شدن» پدرش در خارج از مرزهای ایران و انتقال او به داخل آن کشور، هنوز از محل بازداشت، محل نگهداری، و نهاد بازداشت‌کننده او اطلاعی در دست نیست و مقامات قضایی جمهوری اسلامی اجازه ملاقات و دسترسی به پرونده را به وکیل او نداده‌اند.

غزاله شارمهد، دختر جمشید شارمهد، در گفت‌و‌گو با صدای آمریکا گفت، مقامات جمهوری اسلامی در تماسی که سفارت آلمان در تهران با آنها داشته است، اعلام کرده‌اند که در حال حاضر اجازه ملاقات داده نمی‌شود؛ اما اگر آقای شارمهد وکیل بگیرد، وکیل می‌تواند با او ملاقات کند و به پرونده نیز دسترسی داشته باشد. اما با این حال وکیل تعیینی خانواده با وجود مراجعه به دادستانی تهران و زندان اوین هنوز نتوانسته است با این زندانی دو تابعیتی دیداری داشته باشد.

خانم شارمهد به صدای آمریکا گفت: «هر دفعه که وکیل فرستادیم، یا گفتند پرونده‌ای نیست و ‌یا [گفتند که] آقای جمشید شارمهد این‌جا نیست. آخرین بار هم که وکیل مراجعه کرد به او گفتند وکیل خارج از لیست وکلای مورد تایید قوه قضائیه را قبول نمی‌کنند. این درحالی است که به سفارت آلمان گفته بودند هر وکیلی بگیرید حتما می‌تواند ملاقات داشته باشد.»

غزاله شارمهد می‌گوید، که مقامات جمهوری اسلامی ایران با رد اجازه دسترسی کنسولی سفارت آلمان به آقای شارمهد، اعلام کرده‌اند که داشتن تابعیت دوگانه مورد قبول آنها نیست.

خانم شارمهد در رابطه با وضعیت سلامت پدرش به صدای آمریکا گفت: «پدر ما بیماری قند دارد و بیش از ده سال است که به بیماری پارکینسون مبتلا است. این بیماری بدن را فلج می‌کند و اگر داروهای او به تاخیر بی‌افتد درد وحشتناک و مشکل تنفسی خواهد داشت و نمی‌تواند بدنش را تکان دهد..»

غزاله شارمهد همچنین با اشاره به این که در این مدت اعضای خانواده توانسته‌اند تنها سه بار و آن هم به مدت کوتاه با آقای شارمهد تماس تلفنی داشته باشند به صدای آمریکا گفت: «صدایش را شنیدم و حالا ‌لااقل می‌دانیم زنده است. راحت نمی‌تواند حرف بزند، معلوم است وقتی صحبت می‌کند آدم‌هایی بغل او هستند و دارند می‌گویند چه می‌تواند بگوید.‌ خوشحال بود بعد از چند ماه با فرزندان و همسرشان صحبت می‌کند، ولی نمی‌توانست بگوید کجا است. فقط گفت در زادگاهش است و نگران نباشید.»

خانم شارمهد در رابطه با نگرانی‌های خانواده نیز گفت: «آدم هایی که حتی سیاسی نیستند توسط جمهوری اسلامی بازداشت و با اتهامات کذب به اعدام یا زندان‌های طولانی محکوم می‌شوند،‌ چه برسد به پدر من که فعالیت سیاسی داشته است. جان پدرم در خطر است و می دانیم تا وقتی که دست او به وکیل نرسد معلوم نیست او را وادار به چه اعتراف‌هایی می‌کنند. ما می‌دانیم در ایران با شکنجه اعتراف‌های اجباری می‌گیرند و در تلویزیون پخش می‌کنند، به همین خاطر نگران او هستیم. نمی‌دانیم کجا است و در چه وضعیتی است.»

غزاله شارمهد که بازداشت پدر خود را ربوده شدن می‌داند، به صدای آمریکا گفت: «آدم‌هایی هستند که با رفتن به ایران بازداشت شدند؛ اما پدر ما را ربودند و او را به ایران بردند. چگونه می‌توانند این کار را انجام دهند؟ کشورهای دیگر چگونه می‌گذارند این اتفاق بیافتد؟ ‌به این راحتی نمی‌شود یک آدم را از سه کشور رد کرد و به ایران برد.‌ ما می‌خواهیم صدای مردم رساتر باشد و به این توجه کنند که اگر این رویه ادامه داشته باشد جمهوری اسلامی می‌تواند از مرز خود خارج شود و هر کسی را که می خواهند و خوششان نمی‌‌آید بدزدند و در ایران به زندان بیاندازند.»

شایان شارمهد، فرزند دیگر این زندانی دو تابعیتی، نیز به صدای آمریکا گفت: «اگر صدای ما به گوش پدر می‌رسد، می‌خواهیم بگوییم که ما هنوز به فکرت هستیم و هنوز برای تو می‌جنگیم.‌ نگران نباش. آزادت می‌کنیم و نزد خانواده بر می‌گردانیم.»

پیش از این صدای آمریکا در گزارشی به نقل از آسوشیتدپرس اعلام کرده بود که آقای شارمهد که یک شهروند آلمان است و در ایالات متحده زندگی کرده، عضو یک گروه اپوزیسیون ایرانی در تبعید مستقر در کالیفرنیا است و مقامات ایران بدون ارائه هر گونه جزئیاتی ادعا می‌کنند که او را دستگیر کرده‌اند.

در حال حاضر به غیر از جمشید شارمهد، چندین شهروند آمریکایی و غیرآمریکایی – از جمله سیامک و باقر نمازی، ارس امیری، کامران قادری، ‌مسعود مصاحب، و انوشه آشوری – در ایران زندانی هستند.