افزایش و رشد کلیسا در افغانستان، بدون توجه به سرکوب و تهدید طالبان
کلیساها در افغانستان، بدون توجه به سرکوب و تهدید‌های طالبان در حال رشد و افزایش است.
مسیحیان در افغانستان با خطر جانی روبرو هستند، به همین دلیل هرگونه فعالیت مذهبی، پرستش، بشارت، دعا و … در خفا انجام می‌شود و طالبان نباید از این فعالیت‌ها باخبر شود زیرا نتیجه مسیحی بودن در افغانستان، برابر با زندان و یا مرگ می‌باشد.
«گرگ کلی» از سازمان «ملل ناشناخته» در این باره می‌گوید: «هر زمان بی‌ثباتی از سوی رهبران طالبان ایجاد می‌شود، نیازهای بشردوستانه افزایش می‌یابد. ما باید راه‌هایی برای حمایت از سازمان‌های مسیحی فعال در افغانستان پیدا کنیم. این خود راهی موثر برای نفود به قلب افغان‌هاست. وقتی انجیل در جامعه‌ای شروع به رشد می‌کند، خود به خود تکثیر می‌شود. اما در افغانستان، طالبان در برخورد با مسیحیان بسیار غیرقابل پیش‌بینی هستند. این رفتار در کنار خصومت شدید با غرب، محیطی خطرناک در تمام سطوح جامعه ایجاد کرده است.»
وی افغانستان را به دلیل عدم دسترسی به خدمات تعلیمی و یا دشوار بودن این مسئله، با کره شمالی هم‌سطح دانسته و افزود: «ماموران طالبان معمولا به دنبال کسانی می‌گردند که از اسلام به مسیحیت گرویده‌اند، اگرچه آنها درک درستی از روح‌القدس و کار خداوند ندارند، اما می‌دانند که یافتن یک مسیحی، معمولا نشان دهنده حضور افراد بیشتری در منطقه است. با وجود تمام این مشکلات و خطرها، مومنان افغان حاضرند برای دستیابی به کتاب مقدس و تعالیم مسیحی، خطر را نیز به جان بخرند. پایداری آنها یادآور روحیه کلیسای اولیه است.»
سازمان «ملل ناشناخته» که از پناهجویان افغان علی‌الخصوص مسیحیان افغان حمایت می‌کند، تاکید کرد که بزرگ‌ترین نیاز کلیسای افغانستان آموزش معنوی و تربیت رهبران است. گرگ کلی در این باره گفت: «اینترنت ابزار قدرتمندی است که به شیوه‌های موثری مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما پس از آن نیاز به مشارکت حضوری وجود دارد. افغان‌ها وقتی با عیسی آشنا می‌شوند، تنها خواسته‌شان به اشتراک گذاشتن پیام اوست، حتی اگر جانشان به خطر بیفتند.»
