«آرتمیس قاسم‌زاده»: به آمریکا پناه آوردم اما هیچ مصاحبه‌ای برای درخواست پناهندگی‌ام انجام ندادند
آرتمیس قاسم‌زاده شهروند مسیحی گفت: به آمریکا پناه آوردم اما هیچ مصاحبه‌ای برای درخواست پناهندگی‌ام انجام ندادند.
آرتمیس قاسم‌زاده شهروند مسیحی که به تازگی به کشور آمریکا پناهنده شده بود، از دلیل گرویدن به مسیحیت و گریختنش از ایران و رسیدن به آمریکا و سپس بازداشتش و انتقال به پاناما می‌گوید. وی طی مصاحبه‌ای با «نیویورک تایمز» از چالش‌ها و زندگی مخفیانه‌ای که در ایران داشته و همچنین از دشواری اردوگاه مهاجران در پاناما می‌گوید.
وی درباره زندگی مسیحی‌اش اینگونه توضیح می‌دهد: «اولین بار در سفرم به ترکیه به کلیسا قدم گذاشتم. احساس عجیبی داشتم، آنقدر که یک کتاب مقدس کوچک خریدم و آن را در میان لباسهایم پنهان کرده و با دشواری بسیار با خودم به اصفهان بردم. ایمان من به عیسی مسیح بین سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۲ در جلسات کلیساهای خانگی و تعالیم آنلاین شکل گرفت، اما هرگز جرات نکردم درباره ایمانم به عیسی مسیح با خانواده مذهبی‌ام صحبت کنم.
سه سال پیش تعمید آب گرفتم و تولد دوباره را تجربه کردم. گرویدن به مسیحیت برای من بسیار خطرناک بود چرا که نوکیشان مسیحی در ایران با آزار و اذیت شدید مواجه هستند. پس از مدتی، تعدادی از اعضای کلیسای خانگی که من نیز در آن عضو بودم دستگیر شدند. به همین دلیل تصمیم گرفتم ایران را ترک کرده و راهی آمریکا شوم.»
وی درباره ایمانش به عیسی مسیح و احساسی که دارد و همچنین درباره کلیساهای خانگی در ایران می‌گوید: «مسیحیت بسیار جذاب است، زیرا سرشار از محبت و صلح است و قوانینش نسبت به اسلام سختگیرانه نبود. کلیساهای خانگی که در آن شرکت می‌کردم، با احتیاط شدید جلسات را برگزار می‌کردند. اعضا برای ورود به این جلسات پیام‌هایی را دریافت می‌کردند که تنها یک بار قابل مشاهده بود و مکان جلسات نیز مرتب تغییر می‌کرد. برادر بزرگترم شاهین که ۳۲ ساله است نیز به عیسی مسیح ایمان آورد.»
آرتمیس به سال ۲۰۲۲ برگشته و با اشاره به قیام سراسری ادامه می‌دهد: «در سال ۲۰۲۲ با مرگ مهسا امینی در بازداشتگاه گشت ارشاد، قیامی به رهبری زنان شروع شد که من نیز کمابیش در اعتراضات شرکت کرده و شعار «زن، زندگی، آزادی» را سر می‌دادم. من هم مثل بسیاری از زنان و دختران ایرانی، به نشانه اعتراض حجابم را کنار گذاشته و موهایم را آزادانه به نمایش گذاشتم. دولت پیام‌های متعددی برایم ارسال نموده و مرا به دادگاه احضار کردند، اما من از حضور در دادگاه خودداری می‌کردم.»
وی از سفرش به آمریکا پس از ترک ایران گفت: «در دسامبر ۲۰۲۴ به همراه برادرم شاهین ایران را به مقصد ایالات متحده ترک کردیم. از سیاست‌های سختگیرانه مهاجرتی دولت ترامپ هم آگاه بودیم اما تصور می‌کردیم این سیاست‌ها تنها مجرمان و جنایتکاران را هدف قرار می‌دهد.
ما ابتدا به ابوظبی و سپس به کره جنوبی رفتیم و در نهایت به مکزیکوسیتی رسیدیم. در آنجا پس از جست‌وجوی بسیار، یک قاچاقچی پیدا کردیم که با دریافت سه هزار دلار به ازای هر نفر، ما را با کشتی به تیجوانا برد. در تیجوانا ما را شبانه به یک نقطه مرزی برد و به نردبانی اشاره کرده و گفت: برو. از دیوار بالا برو و سریع حرکت کن.» یادمه وقتی پاهایم به خاک آمریکا رسید گریه کردم و به شاهین گفتم تمام شد، بالاخره رسیدیم.»
آرتمیس اظهار کرد که این خوشحالی دوامی نداشت و دقایقی بعد ماموران مرزی رسیده و آنها را دستگیر و به بازداشتگاه منتقل کردند، اما از برادرش شاهین جدا شد. او گفت که از آن زمان برادرش شاهین را ندیده و صحبتی نیز با او نکرده است ولی مادرش اطلاع داده که شاهین به یک مرکز در تگزاس منتقل شده و در آنجا نگهداری می‌شود.
وی در ادامه اظهاراتش گفت: «بارها به مقامات اعلام کردم که یک نوکیش مسیحی ایرانی هستم که به آمریکا پناه آورده‌ام، اما آنها هیچ‌گاه مصاحبه‌ای درباره درخواست پناهندگی‌ام انجام ندادند و در نهایت در ۱۲ فوریه که اتفاقا روز تولد ۲۷ سالگی‌ام بود، دست‌هایم را بسته و با یک هواپیمای نظامی به پاناما اخراج کردند. در هواپیما با ۹ ایرانی دیگر که آنها نیز نوکیشان مسیحی بودند آشنا شدم که تقریبا داستان‌های مشابهی داشتند. حدود یک هفته در هتلی تحت نظر نگهبانان مسلح نگهداری شدیم.»
نیویورک تایمز که از زمان ورود آرتیمس به پاناما هر روز با وی در تماس بوده گفت: «آرتمیس ویدیویی از وضعیت اسفناک خود و همراهانش تهیه کرده و آن را با شبکه‌های خبری فارسی‌زبان خارج از ایران به اشتراک گذاشته که این ویدیو بازتاب گسترده‌ای در شبکه‌های اجتماعی پیدا کرده است.»
آرتمیس و برخی از همراهانش از امضای اسنادی که مربوط به بازگرداندن آنها به ایران است خودداری کردند که در نتیجه این عدم توافق برای بازگشت، آنها را سوار اتوبوس کرده و به اردوگاهی در جنگل فرستادند. آرتیمس یکی از افرادی‌ست که «علی هریسچی» وکیل دادگاه فدرال وکالت آنها را به صورت رایگان بر عهده دارد. علی هریسچی طی اظهاراتی اعلام کرد اولویت اصلی‌اش جلوگیری از بازگرداندن آنها به ایران است. وی در این باره گفت: «از مقامات آمریکایی درخواست می‌کنیم تا سیاست‌های خود را تغییر دهند و به این گروه اجازه دهند که دوباره به آمریکا وارد شوند.»
آرتمیس درباره اردوگاهی که آنها را منتقل کردند گفت: «این اردوگاه جنگلی، شبیه یک قفس بزرگ است و شرایط بسیار سختی دارد. دستانم بر اثر نیش پشه متورم و قرمز شده و یکی از کودکان ۱۱ ساله ایرانی نیز زمین خورده و مچ پایش زخمی شده که پزشک کمپ به والدین این کودک اعلام کرده که دستگاه اشعه ایکس برای تشخیص شکستگی استخوان در دسترس نیست.»
آرتیمس یک دفترچه کوچک دارد که در آن هر شب جملاتی را می‌نویسد. وی در یکی از صفحات این دفترچه خطاب به عیسی مسیح که کنار آن یک قلب کوچک قرمز کشیده، نوشته: «مطمئنم که صدای مرا از آن بالا می‌شنوی، پس کمک کن.»
