محرومیت «لاله ساعتی» شهروند مسیحی از خدمات پزشکی

«لاله ساعتی» شهروند مسیحی محبوس در زندان اوین، از دسترسی به خدمات پزشکی محروم شد.

لاله ساعتی شهروند مسیحی، در بهمن ماه ۱۴۰۲ توسط ماموران امنیتی که به منزل پدرش در تهران حمله کرده بودند بازداشت و در بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات تحت بازجویی طولانی قرار گرفت و سپس به بند زنان زندان اوین منتقل شد.

وی در اسفند ماه همان سال توسط «ایمان افشاری» رئیس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی از طریق ارتباط با سازمان‌های مسیحی صهیونیستی» به دو سال حبس تعزیری و دو سال ممنوع‌الخروجی محکوم شد. علت اتهامات مطرح شده علیه وی، وجود فیلم غسل تعمید و فعالیت‌های دینی وی در مالزی و شرکت در کلیساهای خانگی پس از بازگشت به ایران می‌باشد.

وی علاوه بر اینکه در روند رسیدگی به پرونده‌اش از حق انتخاب وکیل محروم و با وکیل تسخیری در دادگاه حاضر شده، از خدمات بهداشتی و درمانی در زندان نیز محروم است. گزارش‌هایی که در ماه‌های گذشته از وضعیت وی در زندان منتشر شده بود، نگرانی‌های خانواده و فعالان حقوق بشر را نسبت به وضعیت سلامت وی و عدم دسترسی به خدمات پزشکی، گسترش داده بود.

گزارش‌هایی نیز توسط منابع مطلع و آشنا با لاله ساعتی در روز جاری در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده که حاکی از محرومیت وی از دسترسی به خدمات پزشکی تخصصی و مرخصی درمانی می‌باشد. لاله ساعتی در حیاط زندان زمین خورده و در نتیجه آن، دو انگشت کوچک دست چپ وی کج شده اما چون او از دسترسی به خدمات پزشکی محروم است، اکنون در وضعیت نگران‌کننده جسمی به سر می‌برد.

سایت حقوق بشر در ایران نیز ضمن انتشار این خبر اعلام کرد: «درخواست‌های مادر لاله ساعتی برای اعزام او به بیمارستان، با مخالفت ضابط امنیتی پرونده روبرو شده و ممانعت از درمان وی همچنان ادامه دارد.»

لاله ساعتی تنها شهروند مسیحی نیست که اکنون در بند به سر می‌برد و از حق داشتن وکیل و رسیدگی پزشکی محروم است، بلکه بسیاری از شهروندان جامعه مسیحی و دیگر اقلیت‌ها نیز هستند که وضعیتی شبیه به لاله و در برخی موارد وضعیتی بدتر از وی را متحمل هستند. این افراد پس از آزادی، از حقوق اجتماعی نیز محروم و در بسیاری از موارد مجازات تبعید و جزای نقدی را نیز باید تحمل کنند. علاوه بر اینها، در برخی موارد حتی اموال آنها نیز توسط دولت مصادره می‌شود.