رد پروندههای پناهجویی توسط دولت ترکیه که توسط سازمان ملل تائید شده بود

بسیاری از پروندههای پناهجویی که در گذشته توسط سازمان ملل تائید شده بود، اکنون توسط دولت ترکیه رد شده است.

اگرچه کشور ترکیه کشوریست مسلمان نشین اما پناهگاه بسیاری از خانوادهها، جوانان، زنان تنها و افراد آسیبدیده و سرکوب شده توسط نظام جمهوری اسلامی شده است که بجز مردم افغانستان و سوریه، بسیاری از ایرانیان را نیز پذیرا بوده است. در ۵ سال گذشته تمامی پروندههای پناهجویان توسط سازمان ملل متحد رسیدگی و تائید میشد، سپس پرونده پناهجویان برای انتقالشان به کشور سوم مورد بررسی قرار گرفته و در نهایت آنها به کشور مقصد منتقل میشدند. اما از سال ۲۰۱۸ تمامی پروندهها به اداره مهاجرت ترکیه ارجاع داده شد و تصمیم نهایی برای ماندن پناهجویان و رسیدگی به پروندههایشان بر عهده اداره مهاجرت قرار گرفت.

هما یکی از زنانیست که به همراه دو فرزند ۲۰ و ۱۳ ساله خود در کشور ترکیه زندگی میکند. وی در سال ۹۲ به دلیل تغییر مذهب تحت تعقیب نیروهای نظام قرار گرفت و به ناچار به کشور ترکیه پناهنده شد. طبق اظهارات هما، وی در ایران یک شرکت داشته و از نظر مالی وضعیت خوبی داشته اما زمانی که به دلیل تغییر مذهب از اسلام به زرتشتی تحت تعقیب قرار گرفت، همه چیز به هم ریخته و او به همراه همسر و دو فرزندش مجبور به ترک ایران میشوند.

وی به محض ورود به ترکیه، مدارک و شواهد خود را به کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل تحویل داده و به عنوان پناهنده پذیرفته میشود و سازمان ملل، دولت ترکیه را موظف میکند که از بازگرداندن وی به کشورش که جانش در آنجا به خطر میافتد، خودداری کند.

طبق اظهارات هما، بسیاری از افراد که تغییر مذهب دادهاند، از جانب نظام جمهوری اسلامی به اتهام ارتداد به اعدام محکوم شده و حکم آنها به مرحله اجرا درآمده است. «حسین سودمند» فردی که قبل از انقلاب ۵۷ به مسیحیت گرویده و کلیسای خانگی داشت، در آذر ماه سال ۶۹ در مشهد اعدام شد، همچنین «سید علی غرابات» که وی نیز به مسیحیت گرویده بود به اتهام ارتداد و ترغیب به فساد، در بهمن سال ۸۹ در اهواز اعدام شد.

هما به همراه خانوادهاش و برای نجات جانشان به کشور ترکیه پناهنده شدند و پرونده آنها پس از چند سال توسط سازمان ملل تائید شد. اما از سال ۲۰۱۸ به بعد که پروندهها از سازمان ملل به اداره مهاجرت برای بررسی مجدد ارجاع داده شد، پرونده وی نیز رد شده است. او به دلیل رای اداره مهاجرت به دادگاه شکایت کرده و منتظر رای تجدید نظر است اما طبق اظهارات خودش به همراه سایر پناهندگان که مانند هما منتظر رای تجدید نظر هستند، این روال فقط برای خریدن وقت برای جلوگیری از دیپورت شدن آنها به ایران است در صورتیکه دادگاه نیز در بسیاری از موارد، رای اداره مهاجرت را تکرار کرده است.

هما در این خصوص گفته است: «چیزی به اسم سازمان ملل در ترکیه وجود ندارد. عملا نه حفاظتی میکنند و نه کمکی. من پناهنده سازمان ملل هستم و هر بار که تماس گرفتهام فقط جواب دادهاند که منتظر باشید. ما در اینجا نه اجازه کار داریم و نه کمک مالی، حتی از داشتن بیمه هم محروم هستیم. آیا باید برویم و بمیریم؟»

وی اظهار میکند جان همه کسانی که به دلایل عقیدتی ـ سیاسی به خصوص مسیحیان و دیگر افراد اقلیت که از ایران به ترکیه پناهنده شدهاند در خطر است، زیرا اکثریت پناهجویان توسط دولت ترکیه دیپورت و در برخی از موارد به پلیس مرزی ایران تحویل داده میشوند.

طبق گزارشات حقوق بشری، شرایط پناهجویی در ترکیه رو به وخامت است. وضعیت بحرانی اقتصاد ترکیه، موج تورم و هزینههای سنگین زندگی، پناهجویان را بیشتر از شهروندان کشور ترکیه تحت فشار قرار داده است. به طوری که این شرایط برای بسیاری از آنها غیرقابل تحمل شده است.

مهشید ناظمی فعال حقوق بشر که خود نیز سالها در ترکیه پناهنده سیاسی بوده در این خصوص گفت: «باعث تمامی این گرفتاریها، حکومت مستبدی است که باعث شده ما مردم ایران کوچ اجباری را تجربه کنیم.«